Yalçın dağların üstünde Yağmurun sesinde Kuzgunun ötüşünde Sen varsın bilirim Ormanların kalbinde Irmakların içinde Börünün gözlerinde Sen varsın ulu Gök Tengri ♪ Güneşin ısısında Ayın ışığında Yıldızların uzağında Sen varsın bilirim Zamanın dışında Doğanın ruhunda Türk'ün töresinde Sen varsın ulu Gök Tengri ♪ Suya hasret kalmış dudaklar gibi Işık bekleyen karanlıklar gibi Nefessiz kalmış ciğerler gibi Ne zaman kendine çekeceksin beni? Zaman rüzgar gibi esip geçerken Son savaşım ne zaman hiç bilmeden Kavimle kardaşla vedalaşmadan Ne zaman kendine çekeceksin beni? En karanlık göklerden gelen Yıldırımlar altında bekleyen Başka hiçbir şeye boyun eğmeyen Ne zaman kendine çekeceksin beni? ♪ Elbet bir gün beni alıp dönülmez uzaklara katacaksın sonsuzluğa Sevdiğimden ayrılmak, onu yapayalnız bırakmak Tek sebebi bu göz yaşımın, bu korkularımın Son kez görmeden sevdiğimi, tutmadan ellerini Hissetmeden nefesini Düşersem bu toprağa, fırsat ver n'olur bana Sevdiğime son bir veda etmek yeter bana Zaman rüzgar gibi esip geçerken Son savaşım ne zaman hiç bilmeden Kavimle kardaşla vedalaşmadan Ne zaman kendine çekeceksin beni? En karanlık göklerden gelen Yıldırımlar altında bekleyen Başka hiçbir şeye boyun eğmeyen Ne zaman kendine çekeceksin beni?