Надолу небо, тевна, угоре вода И сонце, светло, во залез горам Со телово откриено, за вирови и ветрови Разбудена, не знам дали солзите боја се некаква На мојто срце се крена едро, над мене, луна, блесна божилак А под него, си море ти Стави ми сол, рана лечи Без соништа, дали најтемна боја е пред да зазори Без солзите, скршен сафир, без молитва, страден Мартир Потопена, плачот на море од лулка ме искорна