شد ز غمت خانه سودا دلم در طلبت رفت به هر جا دلم در طلب زهره رخ ماه رو می نگرد جانب بالا دلم خاطرش گشتم و آخر ز بخت رفت بر این گنبد مینا دلم در طلب زهره رخ ماه رو می نگرد جانب بالا دلم می نگرد جانب بالا دلم آه که امروز دلم را چه شد آه که امروز دلم را چه شد دوش چه گفته است کسی با دلم دوش چه گفته است کسی با دلم شد ز غمت خانه سودا دلم در طلبت رفت به هر جا دلم خاطرش گشتم و آخر ز بخت رفت بر این گنبد مینا دلم رفت بر این گنبد مینا دلم در طلب گوهر دریای عشق موج زند موج موج چو دریا چو دریا دلم موج زند موج موج چو دریا چو دریا دلم از دل تو در دل من نکتههاست وه چه ره است از دل تو تا دلم وه چه ره است از دل تو تا دلم گر نکنی بر دل من رحمتی گر نکنی بر دل من رحمتی وای دلم وای دلم وا دلم وای دلم وای دلم وا دلم ای تبریز در هوس شمس العشق چند رود سوی ثریا دلم چند رود سوی ثریا دلم