تو که رفتی
تو که رفتی
سفرت خوش
تو که رفتی در آ ینه ها گم شدم
در میان غبار چهره ها گم شدم
حیف این دل که بی تو در آتش فتاد
در دل آتش بی صدا گم شدم
تو که رفتی
تو که رفتی
سفرت خوش
برو
برو
برو
برووو ...
به شکوه شب آشنایی قسم
به دل و دلبر و دلربایی قسم
به دل و دلبر و دلربایی قسم
که نداری نداری هوای مرا
به هوای نوای نوایی قسم
به هوای نوای نوایی قسم
برو...
برو...
برو...
برووو ...
به غروری که بشکسته در پای تو
به دلی که تپیده به سودای تو
به دم گرم دنیای دل دادگان
که برون میروم من ز دنیای تو
برو دیگر به شام تو ستاره سر نمی کشد
ستاره سر ... نمی کشد
برو
برو
برو
برووو ...
تو همانی که رنگ دگر میشوی
دردسر بودی و دردسر میشوی
من همانم که رسوای مردم شدم
تو همانی که از بد بدتر میشوی
برو دیگر به بام تو پرنده پر نمی کشد
پرنده پر ... نمی کشد
تو که رفتی ...
تو که رفتی ...
تو که رفتی در آ ینه ها گم شدم
در میان غبار چهره ها گم شدم
حیف این دل که بی تو در آتش فتاد
در دل آتش بی صدا گم شدم
تو که رفتی
تو که رفتی
سفرت خوش
برو
برو
برو
برووو ...
برو
برو
برو
برووو ...
برو
برو
برو
برووو ...
برووو ...