Korkuyorum ölüm biraz daha geç gelirse
Bir nefes içimde ölenleri diriltirse
Ya cebime koyduğum benim sandıklarım her gün içten içe
öldürmez beni delirtse
Boş yastığım kafamı koyuyorum da nafile
Düştük kendi parçamızı topladık elimizle
Ufuk sandığımız her yer dönmüş nefrete
Ne yaptik böylesine insan denen gafile
Bi taziye okunmasin intiharlik umutlarima
Tamda surama vurdu kac kez suratima
Bgende cikip diyemedim iki satir suratina
Sgait olduk iste boyle donen dolaplara
Aptalim cunku her defada umutlandim
Rayına oturmaz cunku yanlis gardayim
Kardaydim elim kira yuzum bugu topladi
Kugu kuslari bugun ozgurlugunu tasladi
Ezelden basladi kaderle imtihanim intiharim
Sonbaharim
Kapiya dayanan anbulansim
Zordu turbulansim
Yoktu lisansim
Bir tutamsin onuda tutunumle sarmaladim
Yalpaladim nereyse o yerde hic yer almadim
Aslinda fazla yerde kaplamazdim
Bu koskoca dunyada bir sana mi sigmadim
Her kotulugu duydumda mutluluga lalım
Kalbim yolcu
Coktu borcu
Bu adam sagci
Asksa solcu
21 yasindayim 50 oldu gozyasim
Umut bir hanciysa ben bir ayyasim
Derli toplu sevdik o yuzden dagildik
Neyden korktuysak hepsini yasadik
Biz huzura bekcilik ederken her gece
Arkadan dolasmis hainler gizlice
Ben kendimi kaybettigim yillar
Oncesinde erkenden gidip olmek istedikce
Beni tuttu biseyler derken henuz erken
Beni dinlerken alem biliyorken sen bilmezsin ne ise yararsin gel gel
Bugun anlattigim hersey sana dokunurken gel
Hangi birisini dinlersin hangibirisini istemlikle
Nasil ask yazayim sana ask yazamazken
Alamazken nefes oksijenim senken
Erken bitti umutlar yine biraz erken dusunemessin tabi aklindakini
Ben degilsem
Yalan dunya hepimiz cokta umutlandik
Bahtimiz kara o yuzden kara bulutlardik
Ahtimizda var gozumuz karaydi tek derdimiz bizde mutlu olaydik
Olaydik her gun epilasyon gibi beyin borsa gibi her gun cikis sonra dibi kalbimiz ciplak insanlar tipi yarin huzur gelse bugun oluruz demi.