Als ik door de straten loop
En uw oude kamer zie
Denk ik aan de
Scenario's waarin ik nog naast u liep
Maar ik heb geen goede papieren
Ik die sla en ik die zalf
Ik hoop dat het schoon is
Daar in Amsterdam
Weet ge nog hoe dat
Hoe dat we samen sliepen
In de Ballaarstraat daar op het tweede verdiepke
Bijna elk weekend
Wij waren niet eens samen
Gij woonde buiten 't stad en zocht een plekske om te slapen
Wij waren iets van een zestien, zeventien
'K Weet het niet meer zeker
Maar zeker was ik van één ding
Wij gingen nooit iets beginnen
Gij waart een vreemd ding
Wij lieten alles zijn, denkend dat het nergens heen ging
Ik was ne vuile hond
Ik was niet te vertrouwen
Ik wou niet één, twee, drie
Ik wou honderden vrouwen
Maar gij zag iets diep in mij waarop dat ge kon bouwen
Die ene avond aan den IHPO, kon ge het niet meer houden
"Yello, nu is het alles of niets"
En ik koos voor alles
Maar gij waart zo zat dat gij dat niet meer wist
De volgende dag zei ge dat ik mij had vergist
Maar het was allemaal geen vergissing
Als ik mij niet vergis
Als ik door de straten loop
En uw oude kamer zie
Denk ik aan de
Scenario's waarin ik nog naast u liep
Maar ik heb geen goede papieren
Ik die sla en ik die zalf
Ik hoop dat het schoon is
Daar in Amsterdam
Weet ge nog hoe vreemd, maar zalig die eerste weken waren
Ineens bleken wij geen maatjes meer
In één keer samen
Een beetje later kwam die mededeling van uw vader
En dat was zwaar, maar we wisten
Die gaat het zeker halen
We groeiden dichter en we spendeerden de meeste dagen
Het was intens zoals dat vaak is in eerste relaties
De situatie had er uiteraard ook mee te maken
'K Was 18 jaar en ik probeerde alles mee te dragen
'K Ga nooit vergeten hoe vredig wij aan het slapen waren
Hoe hevig dat de deur van uw kamer kraakte
Hoe dat de tranen van uw mama langs haar kaken kwamen
En hoe ik bad dat 'k u voor eeuwig zo kon laten slapen
Hoe ge die schrille kreet een paar seconden later slaakte
Hoe dat uw maag zich leeg pompte en de ramen braken
Hoe dat ge "papa" bleef schreeuwen tot de late avond
Ik hield u vast terwijl de uren en dagen vervaagden
Hij vertrok veel te jong
Maar ook wij waren veel te jong
De dynamiek trok compleet krom
Natuurlijk vroeg ge alles wat ge vragen kon
En natuurlijk droeg ik alles wat ik dragen kon
Alsof ik al volwassen was, maar ik was nog een kind
We zaten veel te diep erin om dat toen in te zien
Ik had de moed niet om op tijd te drukken op de stop
Dus ik gaf niet op
En ik maakte alles zo kapot
Als ik door de straten loop
En uw oude kamer zie
Denk ik aan de
Scenario's waarin ik nog naast u liep
Maar ik heb geen goede papieren
Ik die sla en ik die zalf
Ik hoop dat het schoon is
Daar in Amsterdam