Verse glazen op het schap
De vloer is bijna droog
De dag is weer begonnen in café De Goede Hoop
"'t leven is duur geworden", zegt den baas achter den toog
"Maar hier is het bier nog altijd even goedkoop"
Meneer De Smet weet maar al te goed wat em bedoelt
Instemmend zit em te knikken op z'n vaste stoel
'T leven was niet mild voor onze stamgast
En toen zijn stuur afbrak, toen werd zijn glas zijn enige handvat
Alle vrouwen lieten hem alleen
Altijd liever twee dan één
Nu heeft em er geen één
Hij kreeg nochtans ne kleine met zijn tweede vrouw Marleen
Maar nu heeft zij het kind
En hij zit met de alimentatie aan zijn been
Weer een paar maanden achter met de huur
Elke dag is em de eerste hier
Stipt om 11 uur
Eerst wat pinten, daarna drinkt em zijn whisky puur
En klaagt em over 't leven tegen zijn buur
En als 't café dan weer eens sluit
Dan loopt em zwalpend terug naar huis
Hij ziet z'n eigen in het glas van de etalages
Terwijl de merel zachtjes fluit
Gaat de straatverlichting uit
En als em thuiskomt schenkt em nog een laatste glas in
Iedereen wilt over de fouten van De Smet memmen
"Hij moet zijn plek kennen"
"Hij haalde die miserie zelf op zijn nek, en euh"
"Nu moet em niet beginnen klagen, steen en been"
Er valt iets voor te zeggen, maar het zit complex ineen
Want oké, hij maakte fouten
Maar het is ne goeie gast
Ook al vielen er geregeld heel wat lijken uit de kast
Maar dat was alleen op vlak van de vrouwen
Want z'n familie en z'n collega's hebben altijd op hem kunnen bouwen
Hij had zo veel vrienden
Vroeger was em de man
Maar toen het tegen zat, toen hoorde em er niks meer van
De ene dag trekt ge de kudde naar de bron
Maar als ge achteraan belandt
Draait geen enkel van die beesten zich om
(Huh)
De verleiding werd Marcel De Smet te groot
Aangetrokken tot het magnetisme van de goot
Iedereen kijkt hem aan
Zo van, "ge kunt het toch niet"
De cirkel van een self-fulfilling prophecy
En als 't café dan weer eens sluit
Dan loopt em zwalpend terug naar huis
Hij ziet z'n eigen in het glas van de etalages
Terwijl de merel zachtjes fluit
Gaat de straatverlichting uit
En als em thuiskomt, schenkt em nog een laatste glas in
(Nog één safke)
(Nog één pintje)
(Ik ga direct slapen)
(Er is toch niemand wakker)
(En alle lichtjes zijn uit)
(En mijn lichtje is uit)
(Nog één pintje)
(Nog één pintje!)
(Nog één pintje!)
(Alstublieft!)
(Ik wil nog één pintje drinken!)
(Allez, geef mij nog één pintje!)
(Please!)
(Eén pintje)
En als 't café dan weer eens sluit
Dan loopt em zwalpend terug naar huis
Hij ziet z'n eigen in het glas van de etalages
Terwijl de merel zachtjes fluit
Gaat de straatverlichting uit
En als em thuiskomt schenkt em nog een laatste glas in