Soms zit ik vast, kan ik amper voort of effe weg
Ken geen rust, ken enkel toeval of wat brute pech
Zo graag opzoek naar wat niet mag, maar zoveel deugd kan doen
Gorik rustig doe is kalm, ge hebt dit niet van doen
Waarom proberen of forceren als het anders kan?
Kijk naar beneden, dan maar boven, word er rustig van
Ben destructief, ook al bouw ik muren om mij heen
Soms gaat het goed, soms gaat het slecht, maak van mijn hart een steen
Weeral zo donker want de wind, het ligt weer op de loer
Een warme zomer, maar stond eenzaam op de binnenkoer
Soms ben ik grof, soms ben ik hard, soms ben ik echt een boer
Doe dit voor mijzelf, voor de familie, f*ck een aandachts h*er
Soms, wil ik dat er niemand met mij spreekt
Dat er niemand mij iets stuurt, dat ik effe weg ben van de kaart
Soms wil ik dat ik effe niet beweeg
Ver weg van alle stress en voor effe weg ben uit de buurt
En ook al ligt de wereld aan mijn voeten
En valt alles om te grijpen, is het moeilijk om zo door te gaan
Ik weet dat ik nog zo veel heb te doen, en nog zo veel wil creëren
Maar moet rust gunnen aan mijn hoofd
Mooie dingen liggen dichter dan men denken zal
Sta klaar voor alles, heb het liever warm dan iets te koud
De keuze die is snel gemaakt als't draait om dit
Is geen kleur hier, is het altijd zwart of wit
Draai ni rond te pot, en dat is hoe het zit
Vraag ni naar het uur als er geen tijd voor is
Uit het oog, is uit het hart, dat is wat ik altijd dacht
Nu ziet men mij op Instagram en denkt ge dat ik alles kan
Van flat gebouw naar flat gebouw, dat is hoe ik leven zou
Vergeten doe ik nooit, al zeker als ik ze niet vertrouw
Stond te stil bij wat ik had, niet meer bij wat ik dacht
Denk niet aan de toekomst maar ik werk er voor, dag en nacht
Soms wil ik weg, weet niet waar, maak ik mijzelf iets wijs
Soms wis ik weg wat iemand zei, soms breek ik zelf het ijs
Doe soms iets doms tot ik besef, betaal nu zelf de prijs
Soms is maar soms, maar nu voor altijd naar het paradijs
Soms, wil ik dat er niemand met mij spreekt
Dat er niemand mij iets stuurt, dat ik effe weg ben van de kaart
Soms wil ik dat ik effe niet beweeg
Ver weg van alle stress en voor effe weg ben uit de buurt
En ook al ligt de wereld aan mijn voeten
En valt alles om te grijpen, is het moeilijk om zo door te gaan
Ik weet dat ik nog zo veel heb te doen, en nog zo veel wil creëren
Maar moet rust gunnen aan mijn hoofd
Spijt, komt altijd veel te laat, en is zo vaak de rode draad
Dus denk ik na net voor de daad
Krijt, is waar ik bij niemand in sta
Schrijf in mijn lievelings taal, ik ging van niets naar Guy, ga
Feit, we werken dag en nacht door
Ben niet gemaakt voor kantoor, al ben ik een en al oor
Tijd, die moet ik nemen voor familie
Ben gefocust op die millie, doe dit alles voor mijn city
Bijt, altijd hard, en dang door, al zoveel dat ik hard [?]
Ik schrijf de hele nacht door
Wijk, nooit voor niemand niet af
Heb liever niets dan niet straf, vierkiezen lief en niet laf
Strijk, de plooien altijd zelf plat
Heb altijd al mijn werk gehad, ben een product van Sainte-Cath
Slijk, iets wat ik ken sinds klein kind, veel verloren
Pijn wint, maar kruip er door of blijf blind