Wind waait, regen druppelt op de grond
Wolken vormen mijn gedachtes langs de horizon
Het voelt alsof ik al bestond voordat het ooit begon
Alsof ik het al wist voordat de wereld draaide om de zon
De stroming van de rivieren is te sterk om te zwemmen,
Het universum te groot om de sterren te tellen
Ik ben te zwak om nog verder te rennen,
Te zwak om mensen te redden,
Te autistisch om mezelf te kennen
Ik heb zoveel fouten gemaakt maar berouw ze te laat
Ook al is het koud op de straat het weerhoudt me niet vaak
Ik heb een muur gebouwd voor me naaste, vertrouw me nou maar, ik zal beschermen waar ik van houd, al ben ik oud en bejaard.
Soms denk ik terug aan toen ik nog gebruikte, toen ik snuivend m'n problemen probeerde weg te zuipen het leek een eindeloze van en alles viel in duigen
Als ik m'n ogen sluit moet ik er soms van huilen.
Op de straten, in de schaduw, al mijn tranen vallen uit de lucht
Op de daken langs de ramen, ik kan niet slapen,
Toch ben ik uitgeput
Ik zal verdwalen, ik wordt vergeten
Het lijkt wel eeuwen en alles lijkt mislukt
In de leegte blijf ik zweven
Zoveel vragen maar ik krijg geen lucht
Herfstbladeren waaien door de wind van de bomen
Zodra de kou me omhelst is de winter gekomen
Als de bloemen in de lente bloeien zing ik er over
Als de zon me doet verwarmen ben ik een kind van de zomer
De bergen zijn te hoog om te beklimmen
Mijn tranen zijn te groot om te bedwingen
Mijn keel te droog om nog te zingen
Hoe donkerde de nacht hoe groter mijn pupillen
Hoe zwaarder de strijd hoe meer drang om te overwinnen
Het is alsof ik val en blijf vallen in het niets
Overal door het hellal zonder gedachtes of iets
Het is alsof ik schreeuw en blijf schreeuwen zonder stem
Geen enkel woord, niemand die me hoort, geen inkt in me pen
Soms voelt het alsof iedereen kwaad is op mij
Door de jaren verslagen verdraag ik de pijn
En ik snak naar lucht
Alles gaat me voorbij
Alleen de pen brengt me nog waar ik wil zijn
Op de straten, in de schaduw, al mijn tranen vallen uit de lucht
Op de daken langs de ramen, ik kan niet slapen,
Toch ben ik uitgeput
Ik zal verdwalen, ik wordt vergeten
Het lijkt wel eeuwen en alles lijkt mislukt
In de leegte blijf ik zweven
Zoveel vragen maar ik krijg geen lucht