Bu derdime, bu gönlüme deva değil hiçbir gece Seni de beni de yakar bu dert inceden Sevmeli mi görmeli mi, bu derdimi bilmeli mi? Kıyıdan köşeden iki kelam etmedi Ah etmem, durmaz kanar Dert içen diken sever Yorgunla yoldaş olan ağlar, ağlar Ölmeli mi gülmeli mi? Bu derdimi bilmeli mi? Ölmeli mi gülmeli mi? Bu derdimi Kar olup dallardan sarkarak Uzanıyorum vadinin ilkbaharına Bir damla olup rüzgârın önünde Soğuk bir kaynak gibi Çiçeklere yağıyorum Çürüyorlar çevremde Bir bataklığı kuşatırcasına Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim Uçarcasına geçiyorum bütün cennetlerin Emin diye bilinen mekanlarından Bana göre değil çünkü sakin yürümek Sütunları devirip duvar altlarını oyuyorum Ta ağzına dalıyorum çağlayanların Ve dağlardan çığları yuvarlıyorum Ben, günü bölen çan sesleri gibi Barışın ve mutluluğun yakasına yapışan Ve olgun tarladaki orakları andıran O büyük dünya korkusunun çocuğuyum Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim Ah etmem, durmaz kanar Dert içen diken sever Yorgunla yoldaş olan ağlar, ağlar Ölmeli mi gülmeli mi? Bu derdimi bilmeli mi? Ölmeli mi gülmeli mi? Bu derdimi bilmeli mi? Ölmeli mi gülmeli mi? Bu derdimi