Ağlasın bırak bu gözlerim
Ağlasın bırak bu sözlerim
Sin derin taş yerin söz yemin
Ellerim dualarımla
Her gün benim yollarımda
Her düş senin kollarında
Her son selin kırlarında
Solmuş gül papatyalarımla
Protest kanatlarımda düştü maskeler
Ve özlem hapsederse kaybetmem!
Elbet meleğim geriye dönecek
Ve hayaller ardı ardına gerçeğim olacak
Kurduğum hesaplar, yargılar kandan arınacak
Sardığım bu gecelerim dumanla örtülü
Ve sis içinde bir kadeh şarap içince
Döndü gülyüzüm kelamdan hasret mevsimlerine
Mazinin kırık terazisinde ebeveyni terk eyle
Aile mizansenim çelimsiz!
Bedevi bedenim hapse düştü kapalı odada güneşsiz!
Çifte rhymela ördüğüm bu zincir eşsiz
Mabedim değerlerim cevahirimdir eskiz
İçimde sonbahar, nevruzun adıyla Razi parlar
Bugün hüzündioksit nefeslerimden damlar
İnce bir sızıyla akar kan
Gecemi tan kızıllarıyla süslerken
Ağlasın bırak bu gözlerim
Ağlasın bırak bu sözlerim
Sin derin taş yerin söz yemin
Ellerim dualarımla
Her gün benim yollarımda
Her düş senin kollarında
Her son selin kırlarında
Solmuş gül papatyalarımla
Boş yazdığım her cümle için şimdi pişman ellerim de
Gözlerimde bu yenilginin kaydası hep sözlerimde
Terennüm düşlerimde üşüyen dudaklarla kurduğum cümlelerde
Çirozu şekillenmekte kaç çöp adam İstanbul'un üzerinde yüreği ellerinde?
Protest kanatlarla gelecek aşikar gözler önünde
Bana bir melek yarat Mt
Ben hep kendime kahraman
Sevdiğime göre sıradan ve değirmenlerle savaşan
Don kişot misali
Kırık bir kalbim
Sönük iki göz cıvıltısından ibaretim
Hep kendi yokluğumda
Garip bir türkü bu yalnızlığın uğultusu
Sonu belli olmayan lodosun coşkusu
Belkide vicdanın korkusu ayaklar altında
Son yolculuğumda tek kişilik mecaz korosu
Ağlasın bırak bu gözlerim
Ağlasın bırak bu sözlerim
Sin derin taş yerin söz yemin
Ellerim dualarımla
Her gün benim yollarımda
Her düş senin kollarında
Her son selin kırlarında
Solmuş gül papatyalarımla