Kaderim bana hiç gülmedi,
Neden Allah'ım? Bataklığa çakılmış ben, kaçış ararım
Ne yaptıysam olmuyor, sen sabırlı ol
Kimse el uzatmıyor, sen dayanıklı ol
Kader elimde, bir buket çiçek kapında bekler
Her vakit mutluluk alfabesinde, bir ben eksik
Bir tebessüm, bir dilek gökyüzünde
Yıldızlarım eksik ve düşmeyi bekler her vakit!
Unuttum gülmeyi, hayatla savaşırken kaybettim gerçeği
Yalanla dalaşırken, boş sokakta ağlarken
Güneş ardımda birikti
Loş ışıklar kapanınca gözlerim şişmişti!
Oyuncak etti beni, piyon gibi sağa sola
Beklerim hangi sabah uyanırım poyrazla
Yazıldı tahta, düşün dur silgi hangi rafta
Huzurum olmasa da boyun eğmem ben hayata
Siyah ceketi giymiş, gündüzün peşinde gece
Eşikte kaçan sabah, aradığım o aynı yerde
Elime kalem verip, çiz kaderi derlerse
Boş bir sayfa anlatır, yansır resimlerime!
Benim de dostum vardı, şimdi ise yalan oldu
İyi günümde yanımdaydı, kötü günümde görünmez oldu
Merdiven sağlam değil ki, yukarıya doğru basamak çıkayım
Millet çürük dürüst değil ki, güvenip de fikirlerimi sunayım
Tek başıma geldim bugünüme, çıkarcılar etrafımda
Tek istediğim şey bu hayatta mutluluk, hala bulamadım
Karanlıkta oturdum, üzgün, gizli saklı hep ağlarım
Ellerimi açtım yalvardım, yarab yol göster bana diye
Bir gün terketti hepsi, dost bildim sırtı döndü
Çünkü tek dertleri maddi. O sinsi beyinlerde kim bilir neler gezer
Ağladım her gece Allah'ım yetti, tükendim artık ey kader
Hayatta derbeder olmak da varmış, olsun bu da geçer
Yarına hala inancım var, tek başıma kalsam da
Güvendiğim dostların hepsi beni satsa da, Allahım yolumu çizdi
Bana kaldı yürümek, bana verdikleriyle yetinip Hayatta büyümek
Hep unuttum desem de çok acıydı geçmiş
Çocukluğunu yaşamadan, bu hayattan göçmek
Ben de istedim, dostlarım hep yanımda olsun
Ben de istedim hayatım mutlulukla dolsun, olmadı
Geçmişim sanki bir virane
Hayallerim ertelendi, hep gelecek günlere