Benim benliğim de kime ait, kendiliğim kimin Derdi bilirim ve bilir İstanbul'u kimi Neyin endişesi beyindeki neyin sesi bilin Benim derim senden iyi diyenleri silip Bizim yaptığımız işte yine bi' çoğundan iyi Çünkü gelişmemiz için içimden geleni seçip Eserimin esiri, hâlâ yeni nesil esintisiyim Sokağın sesi, ortaları kesin Karaköy İskelesindeki sabahın sesi Nesin bile diyemesin rezil olanları geçin Buna göre nasıl biçimlenir içim Hiçim içime oturduğu için, iyi geçin, iyi seçim Saygı duyun, buydu konu, doğru durun Duyduğumu duyduğun bu beste gibi durum Elimdeki kozu bitirmedim iyi bilin bunu Elbette ki gelecektir kabuslarımın sonu Gözlerimin etrafında aynı çöküntü Ve saçlarımda döküntü erken yaşımda göründü Beklediğimiz başarı mı, huzurlu bi ölüm mü Geçmişimi görür müsün, zamanımız bölündü İleriye gider miyiz, hedefleri görür müyüz Ya da ölür müyüz? Sokaklar hep ölümlü Çok şükür demem gerek Hep üretmek ve savaşmak gerekli böyle Bu aynen öyle Sanki tek bir derdi var bu dünyanın Burda benim yenildiğim savaş alanının içindeki ceset benim Ne deseydik? Hangisi yeterlisiydi sanki Hangisi yüreksiziyse orda kaldı kalbin, napayım Kaybettiysen ağlayım mı napayım Söyle ne yapayım Bu kez hakim olan abin, artı baki Büyük trajedi yaşanan bu sokaklar mı sakin Haydi