A więc znów odwieczną drogą kroczysz, znów początek, znów
Koniec... kim jesteś ty, kt
óry chce wyrwać się z obłędnego
Koła? który chce pić wodę dla umarłych...
Jesteś więźniem. więźniem światów. w tej
Samej chwili tkwisz wielu różnych światach, z
Których każdy zaczyna być realny. każdy zaczyna żyć w tobie, a ty
– W każdym. kroczysz obwodem koła. pod
Róż i powrót, okrąg, przez światy, czasy.
Więzień Światów
Sieć powiązań i potencjałów.
Lecz mogę wybrać tylko jedną drogę.
Przeklęty!
Tkwię w jednej tylko rzeczywistości.
Rzeczywistości światów, które powstają lub giną.
Każdy krok powoduje, że któryś z nich umiera lub żyje.
I tylko jeden z nich staje się tym realnym.
Ale co jeśli takie "światy" nie umierają?
Gdy każdy zaczyna być realny.
Każdy zaczyna żyć we mnie, a ja – w każdym.
Jedna część mnie dalej jest
Zamknięta w tej jednej małej rzeczywistości.
Ale druga część dokonuje różnych wyborów i żyje różnymi życiami.
Przeklęty!
Gdzie jest abstrakcja?
A czym jest rzeczywistość?
Jak mam to zdefiniować w momencie,
Gdy zaczynam żyć każdym możliwym wyborem?
W każdej chwili w każdym miejscu.
W każdym miejscu o każdym czasie.
Przez palce przeciekają mi możliwości.
Potencjały.
Światy.
Nie wiem, w którym jestem dziś.
Nie wiem, kim jestem dziś.
A co dopiero jutro...
Czy może ono już nadeszło?
I minęło dawno temu?
Czuję ogromny strach na myśl o tym, ż
E ja zostałem uwięziony w jakimś "wczoraj".
Uwięziony przez czas i przestrzeń.