پُر زوره سُمبه، دَلو با اِیسین گُنده تر از دَهنته این لُقمه
کارِ ما قانونی نِمیشه، رپِ خیابونی هَمیشه جُرمه
ماها مثه تو نِمیشیم پاپ، آره نِمیشه اَردلان طُعمه
زیادی بادِت کردن چاقال نوبَتِ منه بزنم تُلمبه
دُکتر بَنگیِ رپفا رو میگام، کُلِ تیمِتو میکنم تو گونی
مَن نه اَصلیَم نه سرَطان، تو فوقِش اینارو بکنی چوپونی
کدوم پزشک درُست حسابی یا همَش نَشَس یا همش بوخوری
نمیدونم از کِی تا حالا فازِ جَراح ورمیداره دکترِ عُمومی؟
فَقط کَپی فقط دروغی یه وِرسَمم نمیتونی کُنی روخونی
تو جات پیشِ هَمون گوسفَنداس، تِهران نِمیخوره به گرو خونیت
تا ابد سیاهی لَشکری یه وَخ توهم وَرت نداره سروشی
ولی زاده اول روپوشو در بیار بعد بیا بگو گَنگی تو گوشی
ریشا بلند، یقه ها بَسته
جونِ اَشکان این یِکیم وَصله
تو که همه فِلو هات کُپیَن
فَقط وَنسایِ خارِجیت اَصله
بگو چرا بازه کَتات؟
ماها خوب نمیشیم با شُما رَتا
میگی صدا آژیر میاد هر روز
خودت شدی خبرچینِ
با دلو رنده کردیم ما بیتارو
دنیارو کشیدم مثه پیکاسو
زیادیته نگو شیگاگو
با کارد خودت میزنمت بی تارف
بپا نشم دست به قلم
که میزارم کونت رو تخت مطب
سوراختو ببینن مثه شهر فرهنگ
بدو بچه پلشت
اینجا تهرانه چاقی بگو قلب خطر
اینجا حالت عادیم جنگه فقط
لفظات خزه تف کن جیگر
دیگه با دیپلوم دکتر میشن
درد داره سفت نکنن شل کن جیگر
نگو داف اینا که دورتن کس قرصین
من بشاشم روشون رنگ دورتمند میشن
تو رپ که بی ریام نمیخوری بیخیال
سُر میدم ته حلقت مثه پی س ار
صدات میوت بود اگه نبود پیری امپ
گاییدت لیریکام لش گنگ تریپام
میکنیم لخت بد بت پات میدیم ایزی لایف
حالا دیگه فرقی نداری بایه بیزی داش
میزارن کونت ایسین دلو ایلیا (دلو ایلیا)
♪
وقتی خلوته کَتات بازه تو کوچه
پِیدات نیست تو خیابون نادِری ولی کلوچه
لیریسیستِ نسلِ ۴ لیریک میزنه تو گوشِت
تو تو کلاس قافیه ی من میشی روفوزه
عَددا تعیین نمیکُنن هُنرِ هُنرمَندو
تو تو مدرسه خَرخون بودی یا خَلاف تویِ بَندو؟!
اسنیچی هیچی بارت نیست باید بِپیچید هَر دو
هَم صِنفیتو لو میدی که بزنن دَستش دَست بَندو
بِشین سرِ جات که مونده از این پانچ لاینا بزنی
شِعرام پُر بارَن، بار دارَن، نه با چارتا بارِ ضَعیف
چجوری این کاگان بالاخواته بابا آخه یزید
این باس قُلاب بگیره تا بِشه بالاخواهِ کسی
زیست برا تو اَدبیات برا شَخصِ دَلوعه
که تو بهترین دانِشگاه ایران رفته درس خونده
میخواستَم کَم کُنم رویِ هر چی بچه درس خونه
حالام جوری رپ میکنم به تَنت سَرت نَمونه
از یه طرف خوبِتو میخوام به مَن نده بهونه
بشنوم چیزی گفتی کَریِر رَپت تمومه
منو نترسون از گلاکا، که کَپه معلومه
تَنها تفنگِت همونه که رو تنِت تَتوعه
اُفتاده سرِ زبونت شُما رو کردیم نَردبون
چِجوری میخوای اِنکار کنی ما زَدیم دَرتون؟!
پُرِ فکته، اُفتادی گیرِ یه بچه تهرون
گه خوری کنی میام میکنم تَکی پَکتون
تا قضیه بالا بگیره ک ه میپیچید همه
شما سوزن آمپول دیدن ما تیزیه قمه
زِید رفیقاتو بُر میزنی چی میگه پپه
به مولا که مخم رد بده شما میرینید همه
هیچ جا نمیبینی شما مثه ما داشی
نهایت خایه هایه چپه بنزما باشی
میدم من تو کار جواب
جا شامپو اسپرم بزن تا شاید موهات دراد
واسه ما کف میزنن از تو گولاخ تراش
اینجا گشاد میشی تو مثه سوراخ تراش
نمیدونم ولی شاید یهو نودات دراد
پشمک فلوی تو ماله نوباس الان
رپ من استاندارد
شما مستر بین من اسپارتان
عنم تو جیبشون ندارنو میخونن از میباخ باز
هیچ وقت چیزیو نکردیم انکار داش
جرقه خورد تو مغزم روشن شد هد لایتام
♪
اینا تو نورَن ولی دنبالِ سایه میگردن
لالمونی گرفتن و میدونَن زایه میشن بد
دکتر حالش خوب نیست، زنگ بزنید ۱۱۵
مَنم جات بودم اینو میشنیدم خایه میکردم