تو چِشایِ تو پُرِ حَرفه
ولی چیزی بِهم نِمیگی
رو لَبات بیس چاری عَلَفه
درداتَم همینجوری کِشیدی
دوستام هِی پشت تو میزارن صَفحه
که پشت این دختره صَفه
بِم میگن دوست داشتَنِت اشتباست
مثه خَطای رو مُچِ دستت
تو چِشایِ تو پُرِ حَرفه
ولی چیزی بِهم نِمیگی
رو لَبات بیس چاری عَلَفه
درداتَم همینجوری کِشیدی
دوستام هِی پشت تو میزارن صَفحه
که پشت این دختره صَفه
بِم میگن دوست داشتَنِت اشتباست
مثه خَطای رو مُچِ دستت
تو خونه اَمنِ من بودی وقتی حِسِ غریبی میکردم تویِ خونه
بهت میگفتم وجودِت برام عینِ یه گُل تو دُنیایِ پوچِمونه
میگن عشق آدَمو کور میکنه، اگه اینه بِزا چِشَم کور بِمونه
چه فایده دیدن، موقعی که یکی دیگه اینجا به جات رو به رومه
یادمه صورتِ بی گُناهِتو، یادمه چجوری بود مویِ لَختِت
هنوزم که هنوزه وقتی بهت فک میکنم یهو میاد بویِ عَطرِت
تو دلت شکسته بود مثه من، شبا گریه میکردی رویِ تَختِت
میخواستی با نَخای سیگار زخمای قَلبِتو بزنی بَخیه
کاشکی میتونستم کمکت کنم، با این دَردی که درگیرِشی
بِت بگم اگه این شَرایِط گُهه، تو خودِتَم راهِ تَغییرِشی
بِم گفتی دیگه روت کار نِمیکُنه، یه مُشت چرت و پرت اَنگیزِشی
جفتمون زدیم زیرِ خنده با هَمون غَمی که میدونی اَسیرِشیم
بگو حرف این مردمکا رو باور کنم یا چِشایِ خُمارِتو
لعنت به هر چی راهِ درسته وقتی میتونم بمونم گُمراهِ تو
من از همه چی زدم بلکه بتونم خوب کنم حِس و حالِتو
تو از همه چی زدی ولی انگاری اینجا من شدم مُعتادِ تو
داره غروب میکنه این پَنجه آفتاب
تو دام اعتیاد گیری و دست و پا میزنی تهِ یه باتلاق
منم تَنَم درد میگیره نبینمت شدم غرقِ نِگاهات
میدونی تو چشای هر آدمی پنهون شُده همه رازاش
چون تو چِشایِ تو پُرِ حَرفه
ولی چیزی بِهم نِمیگی
رو لَبات بیس چاری عَلَفه
درداتَم همینجوری کِشیدی
دوستام هِی پشت تو میزارن صَفحه
که پشت این دختره صَفه
بِم میگن دوست داشتَنِت اشتباست
مثه خَطای رو مُچِ دستت
♪
بهت نگاه میکنم ولی تو چِشات احساسی نی
با این اِعتیاد داری صورتِ ماهِتو به گا میدی
مَنَم دارم پا به پات میسوزَم، چون
قَوی تر از عِشق دِراگی نی
اولاش همیشه همه چی خوبه، زمان که میگذره میشه عوض
تو گوشه قلبِ یکی هستی تا وقتی کُنجکاوه وگرنه میره از دست
حِسی که واسه من مقدسه، برا تو فقط یه کَلَمست
فکر کردم دِل به دِل راه داره، مثه اینکه کُلِ راه یه طرَفست
میدیدَم پُرِ تردیدی، شاید یکی ازم بهتَر دیدی
بهت تکست میدادم، ببینمت، میگفتی بیرونی درگیری
میبینَم باهام سَرد میشی، چرا داری ازم در میری؟
زُل میزدی تو چشام و بهم میگفتی زیادی بَدبینی
بعدم بقلم میکردی یجوری انگار از یه چیزی ترسیدی
میگفتی کارِت عوض شده فقط خودت نکردی تغییری
معلوم نیس وقتی پیشم نیستی به چه کارایی تَن میدی
رفیقام هِی تو گوشم میخوندَن، به یکی دیگه تَن میدی
تا اینکه رفیقت یه روز بهم گفت تو رو دیده با یه پسره تو ماشین
پرسیدم هنوزم اونجان؟ گفت آره میرسی اگه همین الان پاشی
با عجله پوشیدم نمیخواستم باور کنم که تو واقن باهاشی
عجیبه هر چقدر نزدیک تر میشدم بلندتر میشد صدا آژیر
رسیدم پلیسا داشتن دستبند میزدن دورِ دستت
فهمیدم داشتی جنس میفروختی وقتی پیدات نبود کُلِ هفته
قبل اینکه ببرنت دیدی منو، با یه نگاهی که پُرِ درده
لبخند زدی بهم، هیچ وقت نمیتونم بکنم تو رو تَرکِت
تو چِشای تو پُرِ حرفه