یه مادر که میچرخه دورِ بچش
بچه ای که تو این دنیا پُره خدشس
یه مرد که می گردید به دورِ زنش
زنی که تو کوچه های این شهر یه هرزس
هرزه ای که میچرخه دور لوله
لوله ای که وصله پرده به سرش و فوله
یه خورشید که شدم محوه نور دورش
یه زمین که میچرخه به دورِ خودش
یه دنیاس که می چرخه به دورِ خدا
آخ، بد جور شکستی
خواستی کشتیام به گل بشینه
آخه نامرد واسه ما دیگه این دل نمیشه
هرکی از راه رسیده رو قلبم پاگذاشت، نه
من که هر چی داشتم اول راه گذاشتم
چه ادم بیکاری شدم کلی نامردی کشیدم تا سیگاری شدم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفر، من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفر، من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
یه شیشه پر دود استوانه ای رگ ها باد کرد چشا پر خون
تو جیب پر تراس بجا پر پول
نفس و ریه رو برید پک
بینی ها خفه و پلیپ شد
هرچی قفل زدم رو اسمون دیدم از پشت ابرا نیومد بیرون ماه
خودشو ماه قایم کرده
شایدم مثل من یکی قلبشو زیر پاه له کرده
د اخه ماه بده رخ به چی تو دنیای پر نقطه چین
ترکت کردم مثل سیگاری که هرروز میخوام بکنم ترکش
نسبت من و تو میمونه مثل یه تیر و ترکش
هی مردم دنیارو دیدم پی بردم
که چقد نابینا آرامشمنده
یکی بم بگه مرگ یک یا پنجه کانالش چنده
میگیرم کام میکنم حبس بعد فوت و دود اینا نشد توم عقده
به تو رکوع کردم ولی بخدام سجده که دعاش مفته
نگاش قفله به ما گفته هر چی هستی خورشید باش هم سطح پشتیت باش
تو عقابی و من فنچم
تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
سیگار تو دست زیر دوش توی بخار داغی
یادم افتاد به یه مورچه ای که شده بود عاشق تفاله چایی خندیدم
یادمه ولی یادم نبود که خودم بودم عاشق یه آشغالی که فکر کردم آدمه
آدم، بچه شدم الان داره شیطون داد میزنه که آدم بیارید سجده کنم
درسته آدمای خوب پا بندن
ولی آدمای خوب بازندن
توام مثل یه سیب کالی که تودل هیچکسی جایی که نداره
سیبی که یه بار کرم بزنه اخه خوردنش فایده نداره
میبینی لبام سیاس ولی نه بخاطر سیگار
بخاطر هزار حرف نگفتس
از هزار درد نخوردس
که طعمشو هنوز نچشیدی این رسمشه
کسیو که بخوای میشکنه
اونی که نخوای دمت میپره
زندگی با این غما میگذره
تو رفتی ولی عشق به خدا همیشگیه
عشق به خدا دریچه ایه که تو تاریکی رو به نوره، روبرومه، دوره دوره
ولی خودم می گیرمش این حس قشنگو می بینمش