سره ظهره هنو لشم رو بالشم
تو یکی رو مخ من نرو خواهشاً
هنوز فکر میکنم اشخاص فاحشه ن
به هیشکی اعتماد ندارم حتی نابشم
فاز هیشکی نی ، بیکار رو تخت
هنوز صورت نشسته سیگار رو لب
اَ توعم بدم میاد
از دودت
اَ قرمزیه ته کونت
وقتی امیدی به اون بیرون ندارم
واسه چی بلند شم لجن رو مودت
تو همچیتو از دست دادی
حتی مهر مادرت هفت وجب تو خونت
الان وضعم خیلی خرابه دلیلش اینه عقبیارو پس بد کاشتم
هرکی از این دنیا یچیزی برداشت
من از خوده این دنیا دست برداشتم
همه سینه سپر وایسادن
ولی من همیشه میخورم مثه خر زمین
همرو واسه خاطر تو خط زدم
ولی تو منو بخاطر اون خط زدی
نصفه شبه هنوزم سره جامم
همه دوستام تو خیابون سره حالن
جیغ ننهِ رو دیگه دراوردم
میگه بلندشو درس بخون یا برو سره کار
مادرم درکت میکنم
ولی توام بهتره منو درکم کنی
واسه پیشرفت امید میخوایم تا از جا بلند بشیمو حرکت کنیم
اخه درد من یکی دوتا که نیستش
نپرس چته میگم خدایی نیستش
کفر نمیگم بمولا شرمندم
زیر و روم کنی یه دنیا پروندم
به کجا چنین سو میکنم
خدا خودت از همه بهتر میدونی
هرچی کفر بگم تهش به تو رو میکنم
تهش به تو رو میکنم
خدا میدونی من ناقصم
از عقل و مغز کاملا
یهو دیدی کار دست خودم بدم
قبلا دچار توهمات خیلی خاصی بودم
از این زندگی، از این ادمای بی معرفت عاصی بودم
چون علم امیدو نداشتمش
با اینکه دونه بود نکاشتمش
اون فقط لیاقت منو داشتش
لیاقت من چی بود، نداشتنش
تفاوت ها زیباست
تهاجم ها بیجاست
تجاوز جاش اینجاست
اینجا کجاست، ایران
سرزمین دلیران
پادشاه همه شیران
ولی کجاست اون جنگلی که شیرشو موش نمیکرد ویران
نگاه من پر از معناست
صدای من پر از حرفاست
که به ترجیحش سکوت سر داد
بدبخت ینی سرباز
بیبی دلمو شاهِ پیک کرد رفت
گنجشکه نداره حاله جیک کردن
چیزای بدو خارجیش کردن
نوزاد نداره حاله جیش کردن
گفتی تعریف کنم
تو زندگیم نیست جا تبریک گلم
بهم گفتی زندگی کن
منم سعی کردم تغییر کنم
میخوای بدونی چجور خواستم زندگی کنم
وایسا تا بفهمی