آه
سرِطـان
یـــه
Look
سرِطان، با بینِشی که
داره مینِشینه
آره مینِویسه
حرفاشو تیکه تیکه
میچینه پیش هم
خودکار کم میاره
با یه پیکِ دیگه
سر و تهشو هم میاره
مشکلاتم برطرف
کلمه ها، سرازیر از هرطرف (هــِـی)
این خیلی درد داره (هــِـی)
من میگم درباره
نسلی که سوخت و رفت
با اینکه نزدیکِ
سوخت و نفت بود
ولی زیر نور شمع
شیشه و کِرَک
تو طول شب میزد (هــِـی)
نترس من دارم
حرف هامو با رپ میگم
نباش مثه اونایی که رد میدن (رد میدن)
خیلیا نفهمیدنـّـم (او)
اونا ازم بیزارن
میترسن اَ نترسیدنـّـم
دقیــقاً من رو همین
نقطه ضعفشون دست میذارم
ها
اَ مغزم موش پرید
به حرفم گوش دهید
من میگم گفتنی رو
گوش کن میشی مشتری تو
سعی میکنم باشم خالص ترین
چون اگه خوب سفیده بد سیاه
منم خاکستری
چون اینه آسِ پیکَم
حرفام کلفتن وقتم تنگ
شعرام وازلینن (هـَه هـَه هـَه هـَه)
هه
زدم به سیم آخر
هدف تو سینه دارم
عوض نمیشه راهم
چون رفیق نیمه راهن
رپ؛ همینه دغدغه م
حداقل نیّت دارم
بِش اهمیت دادم
ریتم، ریتم، بِیت و وزن
مهم نی در اقلیت باشم (او)
یه عمری تو اتاق انتظار فکر کردم
که زخم خورده ی یک هزار و یک دردم
(یک دردم)
حرف های همه حتی در صف نون
(در صف نون)
اَ بچگی برام مثه فلسفه بود
(فلسفه بود)
حالا قلمم شده نقّال هر سوژه
(چی؟)
از نیچه، تا بقّال سر کوچه
دور و ورم یه مشت
مُفسد و یاغی بوده همش
(میدونم)
معرفت
چی باقی مونده ازش؟
(هیچی)
جز یه اسم که پشتش، نه
هیچی نی
همیشه پیچ پیچید
ولی ما نپیچیدیم
حرف گفتنی رو باید گفت
رک و پوست کنده؛ راحت شد
تو این دنیا
حق و آرزوی من رو خوردن
من با
زنده بودنم
آبروی مرگو بردم
اگه عمری از کمبود و خستگی گفتم
از اسب افتادم
از اصل نمی افتم
مهم نی واسه م
دم به تله ندم
حرفی که اَ دهنم گنده تره نگم
باج نمیدم
گنده ترِ منم
مهم نی واسه م
دم به تله ندم و
حرفی که اَ دهنم گنده تره نگم و
باج نمیدم چون گنده ترِ منم
میتونی باج بگیر تو گوــــ
گوــــ
گوــــ
گوــــ
Saretan
Cuz