دیگه حس نمیکنم کجام این خیابونا با من غریبه ان یه گوشه میخونم میره صدام میسازه بازم شوق پریدن بی پر وا، راه میرم راه، پروانه ها توی جیبن قورباغه ها تو مسیر با غرور کردن باد ولی بازم کوچیکن کجاییم ها؟ متل قو، دور و ور پر شده ولی از غاز زیبایی پس نگاهست هی با فرم نوکاشون میگیرن فاز سکه و زر، حرص داشتنشه کرده حال همه بد بذارش بانک، هزار سال دیگه ام نمیدن نصفشو پس قلک خوک، صولت سگ، انگل و خون، کنه و رگ چسبیدن هی دارن میزنن مک دستشون رو کنی میخوری چک دیگه حس نمیکنم کجام این زخما روی روحم عمیقن دیگه نمیخونم، میزنم داد بیدار شید، بسه دیگه چریدن گله گاو، در کون همه داغ، وسط طویله منظره باغ بی هوش از پشت میکنن گوشت، از جلو می شکونند ساق دل خوش به دوتا شاخ، مصنوعی نور چراغ تنهایی هی میگه موو، بین گولاخا سوراخ میبرن رو زمین رد خون، میکشن بالا و قطره خون بدنش آویزون قطع خون، اندامش نامیزون لخته خون سلاخ و دوربین، کادر و زوم، بگیر ازش، در میره جون بده تدوین، آماده پخش، بدیم تو کل طویله نشون ♪ دیگه حس نمیکنم کجام این خیابونا با من غریبه ان یه گوشه میخونم میره صدام میسازه بازم شوق پریدن دیگه حس نمیکنم کجام این زخما روی روحم عمیقن دیگه نمیخونم، میزنم داد بیدار شید، بسه دیگه چریدن