این دنیا، یه خوابه
منتظرم بیدار شم
یه دشت سبز
که توش راه برم
تا بی حال شم
بغضامو قورت بدم
و برات بخونم
آخ! اگه بتونم
اگه بتونم
این دنیا یه خوابه
بیدارم کن، بپرونم
از درد نباشه هیچی
حتی یه کلوم هم
بیرونم خالی شه و
پُر بشه درونم
آخ! اگه بتونم
اگه بتونم
کلِ من، یه برکه بود
که پُر شد از ماهیِ مُرده
قدم زد رو جمله هام و
جا موند پسِ یه نقطه
شد یه تصویر که
تو هیچ متنی نمی گُنجه
هی راه میرم با سرفه
هی راه میرم با سرفه
این دنیا یه خوابه
با هر ذره ای که توشه
منم ول، معطل
یه میِ نابی جور شه
پاهامون اسیره کفشِ
کفش اسیره جاده ست
گوسفند اسیره خوابِ علف
چوبون تو خوابه دُمبه ش
این دنیا یه خوابه
گرگ تو خوابه خوردن
پول تو خوابه دست
اون که بلد بود شمردن
ساز تو خوابه مطرب
چُرت می زد بی جرعت
خواب تو خوابِ مردن
خواب تو خوابِ مردن
این دنیا یه خوابه
منتظرم بیدار شم
یه دشت سبز
که توش راه برم
تا بی حال شم
بغضامو قورت بدم و
برات بخونم
آخ! اگه بتونم
آخ! اگه بتونم
من زیرِ چین و چروک پیشونیم
یه شاه مُرده
تو قصره خونه ایم
من وارثِ خوابِ این جنونم
اندوهم با یه لبخند سوری
خواب من
کابوسِ فردای سوخته ست
شعره امیدِ رو قبر یه گورکَن
جون کن، جون کندم، جون کندن
زنده بمونه
چه رویا، چه دورتر
کلِ دیده هات یه خواب بود
وقتی می دزدید
رویاتو سیاست
نه جنگِ اول، نه صلحِ آخر
خاموشی رو یه ریتم کُند، ضرب
می کوبه تو سرم
ضرب می کوبه رو تنم
سوزن ولی هنوزم که بوش میاد
مسخ میشم رو بندِ وجودم
دَم می گیرم، دَم
به هوای خوندن، پَر می گیرم
رو بالِ پروازی که سوزروندن
بیداری، یه خوابِ دیگه ست
تووخوابم
دریا رو سوزوندن
خونِ تو رگ هامو جوشوندن
مرزه دیدنامو پوشوندن
زنده ها، هم دستِ مرگن
چشای کور، هم دستِ رنگن
شیشه ی شفافِ پنجره ها
پشتِ پرده، هم دست سنگن
قلبم می کوبه، میگه
هنوزم میشه حرف زد
یه دست که تکونم میده
در گوشم میگه برگرد
(میگه برگرد)
(میگه برگرد، میگه برگرد
همخوان: صاد
این دنیا، یه خوابه
منتظرم بیدار شم
یه دشت سبز
که توش راه برم
تا بی حال شم
بغضامو قورت بدم
و برات بخونم
آخ! اگه بتونم
اگه بتونم
این دنیا یه خوابه
بیدارم کن، بپرونم
از درد نباشه هیچی
حتی یه کلوم هم
بیرونم خالی شه و
پُر بشه درونم
آخ! اگه بتونم