دو تا بال روی شونم، تو پاهات روی زمین
منتظر فرصت جنگ، جلوتم فکر کن روبروتم
من از دل جنگ میام، با ترکش و آهنگ میام
ای لشگر صاحب زمان
آماده باش، آماده باش
بعد دخمه های شهر، بعد خشت
بعد کلی تک آهنگ
بعد یک
بعد فرار از خونم
بعد کشیدن بابا رو شونم
بعد میگرن و زانو و مریضیم
بعد استرس غیر طبیعیم
بعد ناامید شدن گروهم
بعد فرودم، قبل سقوطم
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
منو ننم صبح زایید
آبان، بی دکتر زایید
از مربی مهدم، تا متخصص مغزم
بهم گفتن ردم، از مرحله پرتم
می گفتن به بچه اتون هیچ جوره هیچ امیدی نیست
وایسادم، نبردیم، بفهمن یه نویدی هست
تو این جهنم ساکت، اینجا که پاچیده صامت
رو استخونای زدبازی، گروه های متفاوت
به ما گفتن نمی تونید
جای رفته رو پر نمی کنید
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
این دو تا بالو عشقه
آرزوها رو عشقه
بزا زمین و زمان نق بزنن
خودم و شما رو عشقه
گرونی آی گرونی
نون شبم رو بردن
نون شبم جهنم
این شور و حال رو عشقه
می خونم، می خونید؟
شعرامو خوب می دونید؟
گلومونو هنو نبریدن
یه روز اجرا رو عشقه
یه روزی تو یه اجرا
اگه گفتن جمع کنید
شر رو که کم می کردیم
می گیم جمع شدنا رو عشقه
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام
هنوز سرم سبز سبز
زبونمم سرخ سرخ
هنوز دلم تنگ تنگ
هنوز تنم لخت لخت
هنوز، پشتم دیوار
خشتای خشکم دیوار
حرف یکی، عمل صد
دلیل رشدم دیوار
هنوز سرم توی کارام
دنبال کسی که رو به بالاس
حاشیه منو نساخت ولی
متن رو می سازن باهام
هنوز سرم رو به بالاس
کلی زخمه روی بالام
هنوز می گن نمی تونی
ولی شدنو می بینی توی کارام