Жыў-быў мужчына З бардою як кавёр - Ён аднойчы пагаліўся і памёр! Жыла-была кабета І ў яе мужа была барада - Кабета прымушала галіцца і памярла! Памярла, памярла, галіцца прымушала й памярла! Памярла, памярла, barba o muerte - выбірай! Пачаліся пахаванні Тых мучжыны і жанчыны - Тыя, хто прышлі туды, спачылі І прыйшоў далакоп Каб закапаць усіх лапатай Ён жывы застаўся бо быў вельмі барадаты Ён жывы, ён жывы, бараду расці і будзеш ты жывы! Ён жывы, ён жывы, вельмі барадаты і жывы! Адзін мой добры сябра У якога была барада Пагаліўся і ператварыўся ў гаўнюка Гаўнюка, гаўнюкаа Толькі барадададада, толькі барада Гаўнюка, гаўнюкаа Толькі ў добрых добра адрастае барада Задумаў пагаліцца Лючана Павароцці - Не вытрымала сэрца на занадта нізкай ноце Без барады жыццё - не слава богу Калі не верыш мне - павер ван Гогу Прашу цябэ апошні раз - не трэба, не галі Прасіла Брэда Анджалін Джалі