Στη γωνία μου στέκομαι για κοίτα με
Τώρα αναλογίζομαι τελικά από πού ήρθαμε
Δεν έχει σημασία το που πάμε
Άμα μπορούμε να ξεχάσουμε ότι κάποτε βρεθήκαμε
Και δεν με νοιάζει καν αν ήρθα μόνη
Αν ήταν επιλογή μου η άμα κάποιοι με στείλανε
Τώρα κοιτάω όπου θέλω εγώ και διαλέγω να ζω με αυτά που μου ανήκουν
Και για πρώτη φορά ότι κουβαλάω δεν με βαραίνει
Για πρώτη μου φορά κάτι συμβαίνει
Δεν βρίσκω καν τον λόγο να παραμένω δεμένη
Σε ένα γόρδιο δεσμό που με θέλει εγκλωβισμένη
Τώρα πετάω και τα βλέπω σωστά, όπως τους αρμόζει τα βλέπω μικρά
Τόσο μικρά που δεν τα βλέπω καν και αφού δεν τα βλέπω δεν έχω δεσμά
41 ώρες έξω από την καμπίνα, αδυνατισμένα κοκάλα και ραδιοπαλμος
Να πείτε στα παιδιά ένα γεια ή και κανένα όσα είπαμε ισχύουν
Όλοι το ξέρουν αυτό
Το μπλε είναι το θερμότερο χρώμα της Aντελ
Το παίζω σε απόχρωση Μπλου σκριν οφ ντεθ
Μας πέφτει το προτσές στο κεφάλι κάθε μέρα
Σαν να ξυπνάμε σ 'ακυβέρνητο σταθμό
Μαλωμένη με το είναι μα και με το μηδέν
Μαλωμένη με εμένα, με όλο τους το τερέν
Άσε με εδώ, θ αράξω λίγο στα χαμένα
Δεν τρέχω συχνά, μα είναι σιγουρά σπασμένα
Τελευταίο τσιγάρο βγαίνει από το πακέτο
Δεν είναι και η μάρκα μου μωρε, γάμησε το
Κβαντικό decode να ευχή για φέτο
Κοίταξε να δεις που από γλυκό τον πίνω σκέτο
Ι wanna do, what we do, like we're meant to do
Στη γωνιά μου στέκομαι για κοίτα με
Δεν αναλογίζομαι πια από που ήρθαμε
Δεν έχει σημασία το που πάμε
Άμα μπορούμε να ξεχάσουμε ότι κάποτε βρεθήκαμε
Και δεν με νοιάζει καν αν ήρθα μόνη, αν ήταν επιλογή μου
Ή άμα κάποιοι με στείλανε, τώρα κοιτάω όπου θέλω εγώ
Και διαλέγω αυτό, απ' όσα τότε μου ανήκαν