Σε σελοφάν Tα ομοιόμορφα μυαλά σας περπατάν Και πολεμάν Για να με ψήσουνε πως κι έτσι μ' αγαπάν Ιλουστρασιόν (Ιλουστρασιόν) Οι κοινωνίες των μοντέρνων οικισμών Σε σουσπανσιόν (Σε σουσπανσιόν) Κοιμάται η σύγχρονη Πυθία των χρησμών Να 'ταν να μετά κούναγα ολόκληρο πλανήτη Στις αποθήκες υλικών, θεσμών και σούπερ αγαθών Να βάλω δυναμίτη Να 'ταν και να πιπίλαγα ξανά το δάχτυλό μου Σαν τα μικρά μικρά παιδιά που βρέχονται συχνά Να βρω τον εαυτό μου ♪ Μισοτιμής (Μισοτιμής) Σου έχουν κλέψει τη φαρέτρα της ζωής Κι ό,τι κι αν πεις (Κι ό,τι κι αν πεις) Δε θα με κάμεις συνεργό υποταγής Αναλαμπές (Αναλαμπές) Σ' ένα χορό που δε φτουράει ο Γιλγαμές Και είμαι ο (Και είμαι ο) Απ' το κουτί των πειραμάτων του Παυλώφ Όσο κι αν με κομμάτιασαν στο διάβα μου με νάρκες Ωσάν της σαύρας την ουρά συχνά Μιλάω σοβαρά, ανάπλασα τις σάρκες Κι όσο κι αν με καθήλωσαν να ζω σαν τα σκουπίδια Η ανθρωπότης δεν μπορεί κι αυτή Θα υπονομευθεί από τη γη την ίδια