De avond valt en het licht trekt weg
Sterren verschijnen exact up hun plek echt
Het zit hem in het tijdstip
Maar hoe zeg en vergelijk ik dit
Want uiteindelijk is weinig genoeg
Dus terwijl ik de maan groet
En mijn schrijfhoek opzoek
Wordt alles vergeten
Alles losgelaten
En wordt er geschreven
Deze uren zijn schaars en ze duren maar even
Ze leggen het vuur aan je schenen en
Puur en alleen om deze niet te vermijden reden
Bewaar ik mijn slaap
Ik verjaag geesten
En ik versla draken
Ik red de prinses
Ik ninja over de daken
Ik kan het zo gek niet verzinnen of ik kan het maken
Ik schrijf verhalen
En dan komt de zon op en alles begint te leven
De dag begint duidelijk vorm aan te nemen
De dauw wordt regen maar de zon komt eraan
Starend naar de horizon lijkt alles stilstaand
Of vertraagd te bewegen, neem het in me op
Ooit zie ik het terug ook al is het ver gezocht
Het is niet te verklaren en nog is de poging genoeg en ik zag waar ik naar zocht
'T Is een vreemde relatie en toch, ik blijf
Wachten en zoeken naar besteding van mijn tijd
Tot de zon weer daalt, ik mijn pen pak en schrijf
Tot ik kramp in mijn vingers krijg
Zolang de zon en de maan verruilen van plek
De wolf huilt en de haan me wekt
De aarde draait
Is dit alles wat ik nodig heb
Dit zijn verhalen
Ik ga uit van het pure
Getekend: Kapabel
De Avonduren