Rüyalara koşar dururdum hep
Başım yastığa değince
Seni gözlerin, Amansızca her saniye peşinde
Yangın yüreğim
Zordur başa dönmek nedense
Korku o değil
Zorluklara direnmek
Direnmek, direnmek
Baş kaldırıp hiç boyun eğmemek
Direnmek, direnmek
Umarsızca siyaha seni eklemek.
Kaptan;
Hayatının en köşe dönemi başlar paran yoksa
Koskaca şehir yutar seni, tersine döner huzur
Gözyaşların çığlık atar yanağını yalar sonra
Masanda ki kırıntılar alev olur gömer buzu
Isınmaya çalışırlar doymaya çalışırlar
Sağlıklı büyüyüpte okumaya çalışırlar
Kendi kısım adilerde toplanıp zorlukla yetiştirilen evlatlarımızı soymaya çalışırlar
Bunlar hep kahpedir kalk, gunaha bin ah edilen var elimdeki çocukluk resimlerine binayen inançlar
Sahte tebessümler ikametkahımda mezar var kalk ister inan bana istersen inanma
Çoğu sıkıntıların dilidir kırık kurşun kalemler
Bi kısım fukara bi kısım burjuva diren
Sırtımda aşk, sırtımda ailemin dertleri var
Var mı psikolojik savaşlardan kurtulabilen.
Odama mapushane kurdum bi kaç tane dost şahidim
Kaptanın gemisi yok, yok aklı yok sahibi
Yok hergün yeniden doğan güneşin sıcaklığı yok
Dünya gözümde sıkıntı dolu boktan bir ev.