Því þegar Jón í fyrsta sinn fékk litið dagsins ljós, Þá hafði pabbi hans tekið með sér mömmu hans til sjós. En skyndilega kolblá alda yfir dallin reið Og mamma hans á dekkið féll og fæddi hann Jón um leið. Jón var kræfur karl og hraustur Sigldi um hafið út og austur Jón var kræfur karl og hraustur Hann var sjóari í húð og hár. Og þegar Jón á sjónum hafði hamast ár og sið Hann útbyrðis á hausinn stakkst í stormasamri tíð Og þar var fyrir gamall hvalur gráðugur og stór Og Jón í gegnum kok hans alveg oni magann fór. Og hvalurinn í burtu synti með sinn morgunverð Og stefnu tók á ballarhaf á 15 mílna ferð, En Jón til baka aftur ruddist út úr gini hans, Og þakkaði fyrir samveruna og sagði "farvel frans".