Einsetumaður einu sinni Út rjeð ganga af skemmu sinni Lund er sagt hann fyrir sjer finni Fjaðra veifir sat þar á; Fagurt galaði fuglinn sá Hann söng þar uppi á sáðbjörkinni Sætt í þessum lundi Listamaðurinn lengi þar við undi. Sá við fuglinn svo rjeð inna; Senn mun mál til húsa minna, Dagurinn mun ljúfur linna, Lystir mið því heim að ná; Fagurt galaði fuglinn sá Jeg hinkra vegna hljóða þinna Helzt í þessum lundi Listamaðurinn lengi þar við undi. Þúsund ára þinna hagur Þar finnst ekki lengri en dagur, Engla söngurinn yfrið fagur; Oss lát þangað drottinn ná; Fagurt galaði fuglinn sá Upp í naust fer bágur bragur. Boðnar hafs af sundi; Listamaðurinn lengi þar við undi.