Ξεγέλασες τους ουρανούς Με ξόρκια μαύρη φλόγα Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν' ανατραπεί Κι όλα τα λόγια των τρελών Που ήταν δικά μας λόγια Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή ♪ Πενθούσες με τους έρωτες Γυμνός και μεθυσμένος Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος Μιας επαρχίας μαθητής Μπροστά σε δυο χρησμούς ♪ Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος Πια παντού είναι τεκές Διεκδικούσες θαύματα Που δίνουν τα χασίσια Και παραισθήσεις όσων ζουν Μέσα στις φυλακές ♪ Και μια βραδιά που ντύθηκες Ο Άμλετ της Σελήνης Έσβησες μ' ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες Κι αινίγματα να λύνεις Μιας τέχνης και μιας εποχής Παλιάς και σκοτεινής ♪ Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος Πια παντού είναι τεκές Διεκδικούσες θαύματα Που δίνουν τα χασίσια Και παραισθήσεις όσων ζουν Μέσα στις φυλακές