Επίτηδες, για να πονέσεις για λίγο θα εξαφανιστώ δε θα με δεις, δε θα μ'ακούσεις πάντα ήμουν πρώτος στο κρυφτό. Θα μαθαίνεις από τρίτους για τα κατορθώματά μου θα ρωτάς με πλάγιο τρόπο και για τα αισθήματά μου. Μα δύσκολο να'σαι σκληρός όταν ψήνεσαι στη σχάρα και πιο δύσκολο ακόμα εσύ να δώσεις μια δεκάρα. Δεν περνάς πια απ'το σπίτι και το τηλέφωνο βουβό πάλι για σένα τραγουδάω έτσι για να διαμαρτυρηθώ. Ο πιο ασφαλής, θυμάμαι μου είπες είναι πάντα ο χαμένος μα εγώ δε θέλω άλλη ασφάλεια γι'αγάπη είμαι πεινασμένος. Δύσκολο να'σαι σκληρός...