Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Είναι όλοι μυστήρια τρένα
Από αυτα τα τεραστια τα βραδινά
Γυρνάν με τα φρένα σπασμένα
Κάνουν ταξίδια τα πιο μακρινά και
Σε μέρη απομονωμένα
Δε θέλουν να ζήσουν υποτακτικά
Και να φύγουνε με απωθημένα
Με εκείνα τα απλά και καθημερινά
Με κρατανε ανανεωμένο
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Εκτιμούν την ενέργεια που φέρνω
Δεν ανταλλάσεται αυτό με λεφτά
Δε το θεωρώ δεδομένο
"Πιστεύω σε εσένα" και "δε σε χορταίνω"
Αυτα να μου λες να ανεβαίνω
Πάρε δύο φίλους, πάρε δύο φίλες
Ούτε σκοτάδια, ούτε μαυρίλες
Πάμε να βγούμε, να κουνηθούμε
Να χρεωθούμε, άντε να δούμε
Αυτο που με κράτησε ήρεμο είναι ένα
Πλάνο τρελό που πιστά ακολουθούμε
Πάμε να φύγουμε ένα πενταήμερο και να
Την κάνουμε οταν πληρωθούμε
Έμαθα πιάνεσαι δω κι από εκεί
Και σε όλες τις μαλακίες σωπαίνω
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Με κρατάνε ενημερωμένο
Πρόσεχε που λες και τι, ξέρεις γιατί
Καν'το για εσένα
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Ειναι ολοι τρελοί σαν εμένα
Όσοι αγαπησα μείνανε δίπλα μου
Να μοιραζόμαστε τα πρωινά
Πρίν ο χρόνος περάσει, προτού μας γεράσει
Προτού μας πουλήσει φτηνά
Τώρα παμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά
Δεν αφήνουμε πίσω κανέναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Είναι ολοι τρελοί σαν εμένα
Όσοι αγάπησα μεινανε δίπλα μου
Όταν βρισκόμουνα στο πουθενά
Και καταλαβαινομαστε σίγουρα
Τι και αν χανόμαστε προσωρινά
Τώρα παμε ψηλα και κοιτάμε μπροστά και
Τους παίρνω μαζί έναν έναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Είναι ολοι τρελοί σαν εμένα
Κι εχω αφήσει την πορτα μου ορθάνοιχτη
Καί εχω δεμένα και τα δύο σκυλιά μου
Όποιος ειναι να φυγει να ξεκουμπηστεί
Την αγάπη μου και τα φιλιά μου
Εδώ μείνανε λιγοι πιστοί στις βροχές
Στους αγώνες και στις νηνεμίες
Δε μας ρίχνουν δέκα πανδημίες
Δε μας γονατίζουν δέκα διμοιρίες
Όλοι εκείνοι που αγάπησα μιλάνε με
Πράξεις κι ουρλιάζουνε με τις σιωπές τους
Δε ξεχνάνε το χθές τους οπου και να
Πήγαν επέστρεψαν στις γειτονιές τους
Αν κυνήγησαν κάτι να ζήσουν ελευθέρα
Κι έντονα όλες τις στιγμές τους
Με μια τσάντα στη πλάτη σε μήκοι
Και πλάτη ταξίδια με τις μηχανές τους
Αν εκτίμησα κάτι σε κείνους ο τρόπος
Που φέρθηκαν προς τους γονείς τους
Πώς τους στάθηκαν πλάι στις πιο
Παγωμένες και μαύρες στιγμές της ζωής τους
Άμα κρατησα κάτι απ αυτούς πώς
Ο νους τους δε μπήκε ποτε σε καλούπια
Με εκθειάζανε πίσω απ'τη πλάτη
Και για ολα τα λάθη με κραζαν στα μούτρα
Τώρα όπου κι αν πάμε μου βάζουνε
Μπρίζες τους βάζω τις μπύρες και τα έξοδα
Για τις νύχτες εκείνες που ξύπναγα
Μνήμες και με βγάζανε σε αδιέξοδα
Αυτοί γίναν παγόβουνα εχθρέ μου
Εκεί πανω να ρίξεις τον τιτανικό σου
Κατι μάχες, πεδία απροσπελαστα
Εκεί μέσα να ζήσεις το Βατερλό σου
Όσοι αγαπησα μείνανε δίπλα μου
Να μοιραζόμαστε τα πρωινά
Πρίν ο χρόνος περάσει, προτού μας γεράσει
Προτού μας πουλήσει φτηνά
Τώρα παμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά
Δεν αφήνουμε πίσω κανέναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Είναι όλοι τρελοί σαν εμένα
Όσοι αγάπησα μείνανε δίπλα μου
Όταν βρισκόμουνα στο πουθενά
Και καταλαβαινόμαστε σίγουρα
Τι και αν χανόμαστε προσωρινά
Τώρα παμε ψηλα και κοιτάμε μπροστά και
Τους παίρνω μαζί έναν έναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά
Είναι όλοι τρελοί σαν εμένα