Ένα, πέντε, δέκα περνάνε τα λεπτά
Τα μαρτυριά μου ερχόνται απανωτά
Ο μπαμπάς φωνάζει, η μαμά μανουριάζει
Και η γιαγιά τους γείτονες με κραυγές τρομάζει
Όλοι για το δικό μου νοιάζονται καλό
Μα για τις δουλειές τους τρέχω μόνο εγώ
Το χαρτζιλίκι που 'χω ούτε για τσίχλες φτάνει
Το πόσες τσίχλες όμως δεν λέω γιατί δεν κάνει
Το πρωινό μου πλούσιο σε γάλα με φραπέ
Κορν φλέικς, δημητριακά, μόδα ντεμοντέ
Διήμερη αποβολή έφαγα στο σχολείο
Της γειτονιάς μου έβαψα το ζαχαροπλαστείο
Των δραστηριοτήτων μου τελευταίο σφύριγμα
Είναι των γονέων δέκα λεπτά κήρυγμα
Ένα, πέντε, δέκα περνάνε τα λεπτά
Κήρυγμα από στόματα διαφορετικά
Ένα, πέντε, δέκα περνάνε τα λεπτά
Κήρυγμα από στόματα διαφορετικά
Κήρυγμα ο πατέρας, κήρυγμα και η μάνα
Έρεισμα μου 'δωσαν να γράψω ένα παιάνα
Θα γίνω ένας Αλκμάνας, Πίνδαρος, Αισχύλος
Ξεχάστε αυτά που ξέρατε, εγώ δεν είμαι ήλος
Ιχ μιχ μεχ μοχ και μπλα μπλα μπλα
Βρήκα τον τρόπο να απαλλαγώ απ' αυτά
Θ' αρπαξω τα ινία και θ' αλλάξω ρότα
Θα πάψω πλέον να 'μαι όπως ήμουνα πρώτα
Θα πάρω τα βουνά ως τις βουνοκορφές
Εκεί που τα κατσίκια αφήνουν βερβελιές
Θα εγγραφώ στον σύλλογο των φίλων της αρκούδας
Θα ζω όπως ζούσε κάποτε εις το Νεπάλ ο Βούδας
Θα 'μαι μες την κατάθλιψη, gothic θα ακούω μόνο
Θα πνίγω με φραπέ πικρό τον περίσσιο πόνο
Θα γενώ πρωτόγονος, θα ομιλώ με σφύριγμα
Αν είναι να γλιτώσω δέκα λεπτά κήρυγμα
Ένα, πέντε, δέκα περνάνε τα λεπτά
Κήρυγμα από στόματα διαφορετικά
Ένα, πέντε, δέκα περνάνε τα λεπτά
Κήρυγμα από στόματα διαφορετικά
Δέκα λεπτά κήρυγμα