Antonio was een hele stoere visser Hij voer over de middellandse zee Maar als hij dan weer thuis kwam smolt zijn hartje En zong hij voor zijn meisje in het café Refrein; Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij Oh eleonora Kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee Oh eleonora En op 'n dag ze gingen samen trouwen Het dorp dat vierde daar op 't plein Antonio keek zijn meisje in haar ogen en zong voor haar dit volgende Refrein Refrein; Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij Oh eleonora Kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee Oh eleonora Hij ging toen weer varen, maar hij nam zijn meisje mee En toen weer klonk over de zee Kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij Oh eleonora Kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee Oh eleonora