Kalktı yatakdan baktı aynaya Tipi kaymış saçlar hep ayakta Dedi gene başladı işkence Hergün aynı hergün salakça Derken telefon çaldı Başucunda Açtı bir ses karşısında Bağırdı evsahibi röaaararrh diye Dedi gene geciktin bu ay sonunda Boşver be ismayilim Uyma sen onlara Biliyorsun ki hepsi boş Hepsi palavra Arabaya bindi baktı bozuk Düz kontak yaptı Yola çıkınca trafik sıkıştı Ulan ismayil işe geç kalma Patron siker Patron çokda çıldırmış Onu işten atmıştı Ulan ismayil Sen ne cenabet bi adammışsın Yaptığın işleri eline yüzüne bulaştırdın Bu son şansındı yaşamla ölüm arasında Ama sen bunuda kaçırdın Boşver be ismayilim Uyma sen onlara Biliyorsunki hepsi boş Hepsi palavra Içtin içtin dayandın Karının kapısına Oh olsun yalnız kaldın gene sonunda Şimdi seni yıldızlarmı kurtarır yoksa Bu son akşamın mı şu salak dünyada Boşver be ismayilim Uyma sen onlara Biliyorsunki hepsi boş Hepsi palavra Ismail intiharın eşiğine gelmişti. Belki son gücüyle evet evet son gücüyle attı kendini sokağa -Ismail nereye? nereye böyle ismayil? -Abi ben. bilmiyorum abi atıcam kendimi ya -Dur bi dakka dur. hayat yaşamaya değmez mi sence be? -Abi hayır abi. sikecem hayatı da -Atlama -Abi tutma diyorum! -Hayır hayıığğr. ühehühü