Yine saat beş paketim bitti, yarım kalan şarabı az önce diktim Kafama ve bütün sorunları dizdim masaya, yazıyorum hepsini şimdi Tamamen yalnızım arkadaşım yok ki, elimde telefon okuyorum eski Mesajları, öylesine kafam esti, o da benim kadar özlemiştir belki Eski halim beni görse korkardı, dağıtmazdım belki tanrı olsaydı Yanımda, her zaman tektim, olamaz hiçbiri dengim Duyar hep kulağım sesler, gölgeler ruhumu besler Karanlık çıkış yolum, çıkamam kanıyorum Alıyorum mesajlar acı dolu, fanlarım diyor hep: "Hayat bu mu?" "Hayır, bu değil", "Hayır, bu değil" Sizsiz ben bir hiçtim ben onu diyeyim Aklımda her zaman tek bir soru: "Neden bu şehir hep kancık dolu?" Tükürdüm yüzüne birçoğunun, bir piçle takılmak değil huyum Yorganın altında ağlıyorsun, görmüyor kimse ve titriyorsun Nerede tüm dostların? arıyorsun, sonunda kendini suçluyorsun Aç bir şarkımı ve kökle sesi, odandaki yankı benim sesim Benim acım ve nefesim, umarım ulaşır bu sözlerim (Hoşçakalın, aşkla yaşayın) (Çok güzel olsun hayatınız) (Ella şarkıları gibi böyle güzel, duru, sakin) (Bay-bay)