Atlantis derinliğim, onlara yeterli Venedik
Gel-git ruh halin tutsak, bozulmuş bak bi' kaç senedir
Tek düze metrolar üstünde Hure'nin boyası gibiyim
Seyrelmez gerçekliğim
Hayat verir
Sanma ki senin
Kana kana tüm güvendiklerin ayrılır yanından yavaşça
Kayıyor karakterin
Kirli dizlerin
Sadakati kadar John Terry
Anlamıştım zaten ben seni taa başından beri
Aş engelleri karşısında bak gri bulutlar
Çık tabuttan sözlerim oldu yeni tabu seni gafil avlar
Kalmadım darda çizdim geleceğe haritalar
Geçmişteki x'larsa şimdi gözden uzak
Kafanda sorun varsa risk alınmaz
Ve burda burnun boktan çıkar anca pis kalınca
Bi' pistin üstündeyim hislerimle son bi' tur daha
Hiç sorma karmakarışık hayatımda son durumlar ve zorlanırsam
Devam etmek görevim değil
Ne kadar gördüğümle orantılı bi' kördüğümdeyim
Ben en derindeyim ve burda hayli tanıdık var
Savaşa her daim hazır bu kalede mancınıklar
Gün batımı elde okum, bu kutsar beni
Biliyorum izliyor tüm ruhlar bizi
Anılar uçuşuyorken kuşlar gibi
Zihnim gökyüzü, zihnim gökyüzü
Düne dönüp durur aklım bu gün paradoks gibi
Yaşadığım hayat değil sonsuz anafor
Beni yok ediyor nefes almak, sona yaklaşmak değil mi
Yaşam kördüğüm, yaşam kördüğüm
İnsanlar yüzsüz, maske gördüğüm ellerim pislik
Kirli önlüğüm
Bakışlar hissiz yok bi' öngörü duygularım ölü cenaze gördüğüm
Topraktan ördüğün dikenli tellerden ucuna çiçek o gülüşler
Bu dünya bi tabut ruhunsa ceset çoktan farkı yok bi' hapisten
Olmaz sana düzlük yokuş yollar sana gündüz yok
Sormaz ölüm vakit ani gelir sondan hayat başlar yol
Taşlar ile dolu yolum sorun aşmak buna alışmak zor
Olmaz sana düzlük yokuş yollar sana gündüz yok
Sormaz ölüm vakit ani gelir sondan hayat başlar yol
Taşlar ile dolu yolum sorun aşmak buna alışmak zor
Olmaz sana düzlük yokuş yollar sana gündüz yok
Sormaz ölüm vakit ani gelir sondan hayat başlar yol
Taşlar ile dolu yolum sorun aşmak buna alışmak zor
Buna alışma