Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat
Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat
Teraz znowu szlajam się po Krakowie
To miasto dusi mnie w sobie, dlatego oddycham słowem
Przesiaduję całe dnie na ławkach
Patrzę czasem na drzewa, lecz nigdy nie ma tam cukrowych wat
Teraz znowu szlajam się po Krakowie
To miasto dusi mnie smogiem, dlatego oddycham słowem
Przesiaduję całe dnie na ławkach
Patrzę na te dziewczyny, lecz żadna z nich to nie jest miła ma
Słowa dwa bez cienia rymu
Cisną mi się na usta, gdy tak tu siedzę sam
Słowa dwa bez cienia rymu
To mi nie przystoi, a więc znów zaśpiewam Wam
Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat
Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat
Teraz znowu szlajam się po Krakowie
Czasami ktoś mnie zaczepia, chwaląc ostatnią opowieść
Słysząc, że planuje Nieboskłonem
Nie wiem jak mu powiedzieć, że w sumie to przeminął tamten świat
Teraz znowu szlajam się po Krakowie
Czasami ktoś mnie zaczepia słowami "ziomek, daj ogień"
Szklane oczy śledzą losy miasta
Więc się dobrze zastanów nim uznasz, że chcesz komuś serce skraść
Brzegi rozdzielone rzeką
W rzece ciało człowieka, którego męczył świat
Szlajam się tak siódmy miesiąc
Szlajam się bez planów, bo je pogubiłem w snach
Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat
Napisałem cały świat, hej
Krótką chwilę miałem świat, łoł
Przeminęły nieboskłony
Nie ma już cukrowych wat