'T Oude moedertje stond bevend Op het telegraafkantoor Vriendelijk sprak de ambtenaar "Juffrouw, Aanstonds geeft Bandoeng gehoor" Trillend op haar stramme benen greep ze naar de microfoon En daar hoorde zij o wonder, zacht de stem van hare zoon "Hallo Bandoeng?" "Ja moeder hier ben ik" "Dag lieve jongen", zegt ze met een snik "Hallo hallo, hoe gaat het oude vrouw?" Dan zegt ze alleen "ik verlang zo erg naar jou" Lieve jongen zegt ze teder Ik heb maandenlang gespaard 'T Was me om jou te kunnen spreken M'n allerlaatste gulden waard En ontroerd zegt hij dan "moeder nog vier jaar dan is het om Als ik terugben zal 'k je pakken als ik weer in Holland kom" "Hallo Bandoeng?" "Ja moeder hier ben ik" "Dag lieve jongen", zegt ze met een snik "Hallo hallo, hoe gaat het oude vrouw?" Dan zegt ze alleen "ik verlang zo erg naar jou" Wacht eens even zegt hij lachend Ik nam m'n jongste zoontje mee Even later hoort ze duidelijk "Opoe lief, tabe, tabe" Maar dan wordt het haar te machtig, en dan fluistert ze "o Heer Dank dat ik dat heb mogen horen" en dan valt ze wenend neer "Hallo Bandoeng?" "Ja moeder hier ben ik" Zij antwoordt niets, hij hoort alleen een snik "Hallo, hallo" klinkt over verre zee Zij is niet meer en het kindje roept "tabe" Tabe