Iemand heeft mij ooit gezegd dat ik 's een keer een concert van de Butthole Surfers zou moeten bezoeken
Kontgatplankzeilers
Die Amerikaanse psycho-trash band was midden jaren 80 redelijk populair
En vaak te beluisteren op de VPRO
Het radiostation voor de muziekliefhebber met de afwijkende smaak
Nergens meer te vinden, VPRO Radio
Het is ergens achterin augustus 1987, als ik op de fiets
In de schemer, naar Paradiso rijdt
Wanneer ik aankom, staat er een flinke meute onheilspellend geklede
Trash-liefhebbers te duwen en te trekken voor de hoofdingang
Ik ben alleen, en ik moet me een beetje tot het bezoek zetten
Ik ken de band niet echt
Ik weet alleen dat het er vaak grensoverschrijdend heftig aan toegaat
Ik manoeuvreer me wat ongemakkelijk in mijn spijkerpak
Tussen de naar zweet, poep en motorolie ruikende vleermuizen
Zwarte leren jacks
Exotische make-up
Kettingen, zwepen en veiligheidsspelden
Hier en daar een korte gescheurde schotse rok
En een gehavende visnetpanty
Gezellige familie
Ik sta helemaal ingeklemd tussen de groep opgewonden fans
Als een jonge vleermuisvrouw
Via de ingang, waar alleen speciale gasten toegang toe hebben
Naar buiten stormt
"Ik heb een kaartje over", roept ze, terwijl ze mijn kant uit kijkt
"Kom maar op", zeg ik, en ik maak me lost uit de dringende groep
Ze heeft kort zwart haar, en een spits gezicht
En is duidelijk gekleed voor deze gelegenheid
In een flits denk ik dat ik haar ken
Ik kijk in haar donkere ogen, en ik zeg
"Ken ik jou niet ergens van?
Ik kan je niet thuis brengen"
Ze zegt: "Dat hoeft ook niet
Hier is een kaartje. Vijftien Gulden"
Maar op het moment dat we het geld en het kaartje uitwisselen
Vallen er plotseling een paar druppels bloed op de rug van mijn hand
In een reflex lik ik de druppels van mijn huid
Ze zegt: "Sorry, dat was mijn schuld. Alles gaat mis vandaag
Alles gaat mis vandaag, Alles gaat mis vandaag"
Ik zeg dat het niet uitmaakt
En dan verdwijnt ze in de menigte, net zo snel als ze kwam
Ik sta met het kaartje, waar ook wat bloed aan kleeft, in mijn hand
Te wachten tot ik word toegelaten door de portier
En dan krijg ik opeens een ongemakkelijk gevoel
Dat was haar bloed
Wie was dit? Stel je voor dat ze seropositief is
Nou ja, 't is geen direct bloed op bloed contact
Ik denk: "Maar ja, da-dan ben ik dus wel zwaar de lul"
Waar komt dit bloed vandaan? Een wond, uit 'r neus?
Ongesteld?
Als ik Paradiso binnengekomen ben, bestel ik snel een ontsmettende jonge borrel
Even spoelen en uitspugen
Daarmee denk ik eventueel onheil te hebben bezworen
De grote zaal van Paradiso is stijf uitverkocht
Het zaallicht wordt gedimd
Op het podium schuiven, in een blauwe schemer, figuren langs elkaar heen
In mijn herinnering met pluggen en snoeren in de hand, op zoek naar een versterker
"Dat valt niet mee met dit licht", zeg ik tegen mijn buurman
Hij kijkt me kwaad aan
Ik slik
Dan begint de muziek
Gruizige, zompige grafherrie
Het licht op het podium blijft op een laag pitje
De reflecties van spiegelbollen spoelen over de muzikanten
Op een verhoging, achter, tegen een wit projectiescherm
Verschijnt een wat gezette, naakte vrouw
Mid jaren veertig
Ze begint een soort go-go-dans
Op de deprimerende Californische pleurisherrie
Haar enorme bos hout voor de deur veert ritmisch heen en weer
Ze draagt een blonde pruik
Een hoer
Is dit wellicht de band-prostituee?
Doet de hele band het daar mee?
'Any way in the taint' sfeer?
Zanger Gibby Haynes zingt niet echt
Het lijkt meer op de hulproep van een zombie
Als het concert nog maar net is begonnen
Begint op het witte doek een vertoning van een film
Onder de live-muziek
Het zijn archiefbeelden
Archiefbeelden van het Ohio Police State Department
Daarop zien we hoe reddingswerkers allerlei zwaargewonde en overleden verkeersdeelnemers
Na afschuwelijke crashes, uit klassieke Amerikaanse autowrakken zagen
Zo ergens in het midden van de jaren 60
Flikkerende zwaailichten
In de ondergaande zon
Ambulances
Witte pakken
Blauwe uniformen
Het effect is helemaal geweldig, maar -
Maar je moet er wel voor in de stemming zijn