Was je altijd klein gebleven met argeloze kinderogen Die keken hoe de wolken dreven langs de regenboog Maar in jou sloop het verlangen om de wolken vast te houden Om de voorjaarswind te vangen en de regenboog Zo was het en zo is het, en zo zal het altijd zijn Bij geluk hoort pijn En daar was je eerste liefde, echte liefde, ware liefde Die niet kon buigen, niet kon barsten nooit kapot kon gaan En je danste door de straten, onbezorgd en uitgelaten En omdat je het niet aan zag komen kwam het keihard aan Zo was het en zo is het, en zo zal het altijd zijn Bij geluk hoort pijn Je droomt je dromen niet compleet Waardoor je nooit het einde weet Je kent het pad, maar niet waar het toe leidt Zo was het, zo is het, en zo zal het altijd zijn Bij geluk hoort pijn En ook ik zal jou verlaten Niet gewillig, nooit vrijwillig Leer jezelf mij los te laten, niets is voor altijd Zo was het, zo is het, zo zal het altijd zijn Zo was het, zo is het, bij geluk hoort pijn