Oude vrienden komen wel eens vragen
Waarom ik tegenwoordig in een wagen woon
Wel, ik wou de stap gewoon eens wagen
Ik ben tenslotte mens en niet een raarst persoon
Het begon me danig te vervelen
In de maatschappij een rol te moeten spelen:
Naam, adres, beroep et cetera
Nee, dan werd ik toch maar liever paria
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
Dit is geen halfgare escapade
En ook niet uit behoefte om te kijk te staan
Heus, ik ben wel degelijk nomade
Ik wou dat ik het jaren eerder had gedaan
Zonder mij om iemand te bekreunen
Kan ik dag en nacht ad libitum zigeunen
In een folkloristisch brouhaha
Lustig is't zigeunerleven, faria
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
Dat ik stuit op vreemde exemplaren
Behoeft in de omstandigheden geen betoog
Radiomensen, dienders, ambtenaren
En gisteren nog een aangeklede socioloog
En u mag het vragen aan mijn buren
In het kamp is nooit gebrek aan avonturen:
Nu eens iemand met een camera,
Dan een overstroming of een razzia
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
Aan mijn nieuw bestaan in deze kringen
Zit bovendien een heel plezierig voordeel vast
Want ik vind het heerlijk om te zingen
Maar heb met al die woorden steeds de grootste last
Nu, de teksten die ze hier hanteren
Zijn veel minder moeilijk uit het hoofd te leren
Dan een strijdlied of een aria
Ze bestaan voor 't merendeel uit 'la la la'
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
Herhaling: La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la
En nog een keer:
La la la la, la la la la
La la la la la, la la la la