Tusse de muren en de schouwe van verdwenen industrie
Loêp ek te zuke nor ne schaduw zonder valse poëzie
En 'k löster nor de wind
Diên ier iêntoênig zingd
Mor zwijgd gelak et graf van Jan de Lichte
En dan oêr ek in 't riet
Ne galm van verdriet
Ne naam meh' duzend kleuren en gezichte
'T Was oep ne nacht da'k vör öm zoeng van mij Sofieke
In e vergeten Erembodegems café
Meh' groête grijns en mave bloemmen oep de mure
En et refrein zoeng 'em meh blinkend oêge mee
On z'ne put zoeng ek den Internationale
Alliên vör öm, ni' vör de vlag van een partij
Ik zoeng vör Boêntshe diê 'k z'n oêgen ad zing strale
In Eremboëgem meh Sofieken on z'n zij
Nae groeid er gras tusse de stiêne van de laenkvergete straat
Wor a' de mense wouwe bouwen on nen ideale staat
Nen droêm van armonie
Meh plöts vör poëzie
En enkel vredelievende mashiene
Mor al un droêmerij
Is over en vörbij
Gesmolte lak twiê aende vol pralinne
Gelak diê nacht da'k vör öm zoeng van mij Sofieke
In e verdwenen Erembodegems café
Meh' groête grijns en mave bloemmen oep de mure
En et refrein zoeng 'em meh blinkend oêge mee
On z'ne put zoeng ek den Internationale
Alliên vör öm, ni' vör de vlag van een partij
Ik zoeng vör Boêntshe diê 'k z'n oêgen ad zing strale
In Eremboëgem meh Sofieken on z'n zij
Vör de fasciste was 't ne roeie
Vör de blau e vies geval
Vör ne kaloot nen anti-christ
En vör de roei nen anarchist
Mor alle zure nijd
En achterklap ten spijt
Ee niemand ze veraal kunne castrere
Z'n woorde fel van kleur
Waarmeh dat 'em aldeur
De Vlomse bourgeoisie blefd koeienere
On z'ne put zoeng ek den Internationale
Alliên vör öm, ni' vör de vlag van een partij
Ik zoeng vör Boêntshe diê 'k z'n oêgen ad zing strale
In Eremboëgem meh Sofieken on z'n zij