Nadchodzi światu memu ta wymowna data
Półmetkiem życia zwana w mądrość bogata
Rzewności mego śpiewu ta jednak przyczyna
Że z mądrości napływem ma młodość ulata
Jędrne me policzki wolniutko marszczeją
Oczy me blask tracą siwieje niejeden włos
Ciało się w kształt zmyślny
Już mi nie formuje czas je niemo piłuje
Bo choć mam przecie temu co stare oręże
I choć moja epoka ma wojska zaciężne
Hilaurony i kosmetologię
Plastyczne operacje
Choć wszystko do młodości woła
Nie masz, nie masz, nie masz jej!
Nie masz jej dookoła
Nie masz jej dookoła
Nie masz jej dookoła
Nie masz, nie masz, nie masz jej!
I choćbym od dzisiaj w mych dietach nie upadła
I choćbym we fitnessy nadzieję pokładła
I choćby wytrwała w ćwiczeniach ma wola
Nic czasu srogiego powstrzymać nie zdoła
Jedyna to pociecha na wielkie strapienie
Że całe wraz ze mną jęczy pokolenie
My wszyscy gnani wiatrem, smagani zmęczeniem
Rówieśnicy w niedoli wspólnie wojujemy
Gdy czas się dokona
Gdy ciało pokona
Gdy pójdę w skończony
Niech dusza pójdzie w tany