Zaszumiała dąbrowa
Nad kielecką szosą
Biegnijże dziku biegnij
Póki nogi niosą
A jak z sił opadniesz
Zawołaj me imię
Ukryją cię drzewa
W bezpiecznej gęstwinie
♪
Dzień dobry, gospodarze
Tej zielonej kniei
Czy dla dzika mieszkanie
Znowu byście mieli?
Długo dzieliłem z wami
Runo, błoto, słonko
Aż musiałem uchodzić
Przed wielką nagonką
♪
Ech! – przetarł ucho dzięcioł
Już tu mamy żbiki
Mruczą pod nosem cicho
Nie gadają z nikim
Czy aby? – pytał czyżyk
Czy to jest możliwe?
Dzik do lwa był podobny
Złotą nosił grzywę
♪
My dzika rozpoznamy!
Zawołały łanie
To jego pomnik stoi
Na dużej polanie
Gładko zaczesany
Wyprężony w skoku
Ty pękaty kudłaty
Niemyty od roku
Wciąż czochrasz się i chrząkasz
Dodały korniki
Dzik to był kulturalny
A ty taki dziki
Lepiej go odprawmy
Poradziły kleszcze
Nie wygląda zdrowo
Zarazi nas jeszcze
♪
Tego już nie zdzierżyła
Zielona dąbrowa
Ach, zamilczcie zwierzaki
Głupie wasze słowa!
Popatrz, miły dziku
Jak dziś bujnie rosnę
Bo mnie bronowałeś
Na jesień, na wiosnę
♪
Dzik dobry, gospodarze
Tej zielonej kniei
Czy dla dzika mieszkanie
Znowu byście mieli?
♪
Czy dla dzika mieszkanie
Znowu byście mieli