çemberinde bin gül oya, bini de foya Ayyuka çıkmazların gazabı paranoya mai Daima meçhul hakikat, dakik esaret Azad etme mazeret firarda günahlarımı affet Zifir karanlığa soyunup uzan boylu boyunca başını yastığa koyunca Konuşmazların dimağı susgene mahsus Manalar anlamsız, maddeler özkütlesiz kaçınca Yağmur ormanında yangın oldun içimde Sen bulutlarda takıl benim bataklığıma hiç inme Ben sahra'da yeraltından izlerim semayı Seslen usul usul bana sancılar dinince Mızrabı sırlarımda çal ızdıraplarında saklama da Say bana Son sözleri Bamda kopuk telli har sükunette belli Terelelli kaldım ellerinde yarelelli Arşın atıp, 50 diyar kaçıp unuttun Seyyar ayaklarıma terane saçıp Ayakta uyuttun beni dünya Sabırsız gafletlerim. En keskin hançerleri kendime sakladım Mahvet beni.