Ben hiç yıkılmadım, ama zaten hep yerde yatıyordum. Ne kadar düştüğümü zaten hiç anlayamamıştım. Ama ne fark eder çünkü hala sokaklarda polisler var, Ceplerindeki keneler artık beyinlerinde yaşıyorlar. Hiç televizyon izlemem ama dizileri biraz biliyorum. Aslında Diriliş Ertuğrul, 15 Temmuz ve Survivor'ı her gün yaşıyorum. Çünkü o yama insanları eve giderken görüyorum. Metroda, otobüste, akbil bayisinde aslında faşizmle savaşıyorum. Biz sadece yarını değil, şimdiyi de istiyoruz. Kimsenin elinde değil, gökyüzüne bakıyoruz. Bizi alıkoysalar hücreye atsalar da, o son anımıza kadar dimdik duruyoruz. O son anımızı bizden alamazlar ya, işte o an için yaşıyoruz. Çünkü bizim her anımız o an ve onların haberi yok ne kaçırdıklarından. Mübalağadan, ironiden gün geçtikçe uzaklaşıyoruz. Etrafta dönen her şey o kadar sürreal ki normali neydi unutuyoruz. Bakın cidden şaka değil, hala polisler var. yüzyıldayız ulan, nasıl hala polislik var? Biz sadece yarını değil, şimdiyi de istiyoruz. Kimsenin elinde değil, gökyüzüne bakıyoruz. Bizi alıkoysalar hücreye atsalar da, o son anımıza kadar dimdik duruyoruz. O son anımızı bizden alamazlar ya, işte o an için yaşıyoruz. Çünkü bizim her anımız o an ve onların haberi yok ne kaçırdıklarından.