Yes nueche qu'esnidia pela solombra.
De lleña povisa, del sentir dolor.
Cantar qu'al silenciu-y busca la rima.
Quedasti en quexiu que'| cielu toldó.
Mirasti onde hai lluz y visti la nada.
Yes como agua quieto, acabó' vivir.
Un fueu que nun bilta,
Llápiz que borra
Los díes perdios que te faen sufrir.
Mata la lluna que nun t'alcuentre,
Na escura vuelta del camin,
Onde van los que nun tán equi.
Mata la Iluna si nun t'escuende
Del friu que xela'l to querer.
Yes visu nel cimblu de la memoria.
L'arume'l pasáu, güelga nel sablón.
Pigazu qu'adulces aña la fola,
Nun suañu d'albancie, d'espin y cintón
Mata la lluna que nun t'espierte,
Que nun te clise'l so color,
Porque'l suañu nun carez dolor.
Mata la lluna si ta sollerte
Ye abondo ceo, tovia non
Déxame dormir hasta'l cairón
Yes agua fresquino, sede qu'amoria,
Yes tueru, yes finsu contra'| remor
Nun vaga sentite, yes el qu'entorna
La puerta que'| friu nun aparó
Mata la lluna si nun te siente
Cantando Ilibre la to virtú
Si ye sorda y fuina probitú
Mata la lluna si nun quier vete
Nun muelle tierra nel qu'asperar
Arranchando pa dir a la mar
Mata la lluna si nun quier vete