We bouwen onze koninkrijken op valse hoop en schone schijn telkens Nieuwe idealen voor elke kwaal een medicijn maar Terwijl we verder dromen zien we niet hoe kwetsbaar we zijn En de waanzin van de hebzucht verblindt ons als een rookgordijn trots En hoogmoed, list en leugen bedwelmen ons als zoete wijn Zolang we in die roes verblijven zien we niet hoe kwetsbaar we zijn Maar zodra er wordt geschoten voelen we ineens de pijn als de pijlen Binnen dringen merken we hoe kwetsbaar we zijn hoe kwetsbaar we zijn) Onze strak geplande toekomst blijkt ineens een kromme lijn Onverwachte stormen komen de mooie tuin wordt een woestijn En als alles dor en droog is zien we pas hoe kwetsbaar we zijn We verbergen onze angst en schaamte verkleden ons als harlekijn zodat Niemand zal ontdekken en niet kan zien Hoe kwetsbaar we zijn hoe kwetsbaar we zijn Zullen we het ooit beseffen het leven is als porselein wanneer gaan We nou eens inzien dat 'wie groot is die is klein als je groot en Sterk wilt worden leer dan maar om Kwetsbaar te zijn om kwetsbaar te zijn