من و باده وشمع و شعر و شراب شبی شادمان از شوق فرار من و سرور کندن دل از غم من و شکوه کسی که هستم یک عمر در خویش گریستیم دریغا ندانیم پی چیستیم من و مستی و می و موج موی یارم زندگی میگذره پشت میز کارم ندارم غمی نه، نخواهم دمی نه، پی مرحمی من بی عشق بمانم یک عمر در خویش گریستیم دریغا ندانیم پی چیستیم یک عمر با غم همزیستیم دریغا ندانیم پی چیستیم اگه راه دوره بیابونه پاها خسته اس اگه بارونه زمستونه راها بسته اس منو دل قرص و قدح پر ز باده همراه همیم، زیر آسمون پر ستاره سیاه یا سفید، خاکستری نه زلال همچو آب، خالص ترینم رفیق دل من رفیق دلبر رفیق می من پشت به منبر یک عمر در خویش گریستیم دریغا ندانیم پی چیستیم یک عمر در خویش گریستیم دریغا ندانیم پی چیستیم یک عمر با غم همزیستیم دریغا ندانیم پی چیستیم